Исмоил Назрӣ
Исмоил Назрӣ (Назриев Исмоил Абдуллоевич; 22 феврали 1951, деҳаи Рузвайи ноҳияи Дарвоз, ВАКБ, ҶШС Тоҷикистон) — овозхон ва оҳангсози тоҷик. Ҳофизи халқии Тоҷикистон (2021)[1]. Фарзанди бузурги Абдуллоҳ Назрӣ[2].
| Номи пурра | Назриев Исмоил Абдуллоевич |
|---|---|
| Таърихи таваллуд | 22 феврал 1951 (73 сол) |
| Зодгоҳ | деҳаи Рузвай, ноҳияи Дарвоз, ВАКБ, ҶШС Тоҷикистон |
| Солҳои фаъолият | 1988 — то ҳол |
| Кишвар |
 Тоҷикистон |
| Пеша(ҳо) | овозхон |
| Ҷоизаҳо |
медали «Хидмати шоиста» Ҳофизи халқии Тоҷикистон (2021) |
Зиндагинома вироиш
Фориғуттаҳсили факултаи филологияи тоҷики Институти давлатии педагогии Душанбе (1973) аст. Баъди анҷоми таҳсил дар ҳамин ҷо ба таълими шогирдон шуғл варзида, инчунин роҳбарии дастаи ҳаваскорони донишкадаро ба зимма гирифт. Бо ибтикораш дар ин боргоҳи маърифат клуби ҳунарии «Наргис» таъсис ёфт, ки миёни дастаҳои ҳунарии макотиби олии ҷумҳурӣ соҳиби мақом гардид, баъзе аз дастпарваронаш ба саҳнаи баланди касбӣ баромадаанд. Дар ин миён лаҳзае аз суруд канор наҷустааст. Асосан аз осори классикон суруд интихоб карда, пайрави равия, усул ва мактаби падараш Абдулло Назриев мебошад. Бо таъсиси Консерваторияи миллии Тоҷикистон (соли 2004) номрафта дар ин ҷо ба сифати устоди кафедраи овозхонии анъанавӣ фаъолияташро шурӯъ намуд, чанд соли охир муовини ректори ҳамин боргоҳи ҳунар аст.
Сафарҳо вироиш
Борҳо ҳамроҳи дигар ҳунармандон ба ҷамоҳири собиқ шӯравӣ, инчунин Афғонистон, Ҳонконг ва дигар давлатҳо сафар кардааст.
Ҷоизаҳо вироиш
Бо медали «Хидмати шоиста» қадр шудааст.
Эзоҳ вироиш
- ↑ Овозхонҳо унвону мукофот гирифтанд: аз Саидзода то Соҳиба ва Аловатову Назриев - аксҳо(тоҷ.). Sputnik Тоҷикистон (18 августи 2021). 17 Январ 2024 санҷида шуд.
- ↑ Исмоил Назрӣ, фарзанди аршади Абдулло Назрӣ(тоҷ.). Радиои Озодӣ. 22 феврали 2021 санҷида шуд.
Адабиёт вироиш
- Арбобони фарҳанги тоҷик. Донишнома / Муаллиф-мураттиб Ёрмуҳаммади Сучонӣ. — Душанбе, 2016. — 863 с.