Майкл Фараде́й (англ. Michael Faraday [ˈfæ.rəˌdeɪ], 22 сентябри 1791, Лондон — 25 августи 1867, Лондон) — физикдони ингилис. Узви ҷамъияти шоҳии Лондон (1824) ва дигар муассисаҳои илмӣ, аз ҷумла узви фахрии Академияи илмҳои Петербург (1830).

Майкл Фарадей
Michael Faraday
Таърихи таваллуд 22 сентябр 1791(1791-09-22)[1][2][3][…]
Зодгоҳ Подшоҳии Муттаҳида,
Таърихи даргузашт 25 август 1867(1867-08-25)[4][2][3][…] (75 сол)
Маҳалли даргузашт
Кишвар Подшоҳии Муттаҳида
Фазои илмӣ физика, кимиё
Ҷойҳои кор
Дараҷаи илмӣ: доктори ифтихорӣ[d][1] (1832)
Роҳбари илмӣ Гемфри Дэви
Шогирдон Charles Joseph Hullmandel[d]
Ҷоизаҳо
Имзо Имзо
Логотипи Викигуфтовард Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард
Логотипи Викитека Осор дар Викитека
 Парвандаҳо дар Викианбор

Майкл Фарадей индуксияи электромагнитиро, ки асоси истеҳсоли саноатии қувваи барқ ва истифодаи гуногунсоҳаи он мебошад, кашф кардааст. Ӯ нахустин модели муҳаррики барқиро сохтааст. Аз ҷумлаи кашфиёти дигари Фарадей трансформатори аввалин, таъсири кимиёвии ҷараён, қонунҳои электролиз, таъсири майдони магнитӣ ба рӯшноӣ ва диамагнетизм мебошанд. Вай якумин шуда мавҷудияти мавҷҳои электромагнитиро пешгӯӣ намудааст. Фарадей мафҳумҳои илмии ион, катод, анод, электролит, диэлектрик, диамагнетизм, парамагнетизмро ба илм дохил кардааст.

Фарадей асосгузори таълимот дар бораи майдони электромагнитӣ, ки баъдтар Максвелл аз ҷиҳати математикӣ асоснок карда инкишоф дод, мебошад.

Зиндагинома вироиш

Фаъолияти илмӣ вироиш

Адабиёт вироиш

  • Абрамов Я. В. Майкл Фарадей. Его жизнь и научная деятельность. — 1892. — (Жизнь замечательных людей. Биографическая библиотека Ф. Павленкова). Переиздание — М.: Книга по Требованию, 2011, ISBN 978-5-4241-2475-4.
  • Карцев В. П. Максвелл. — М.: Молодая гвардия, 1974. — (Жизнь замечательных людей).
  • Кастильо, Серхио Парра. Наука высокого напряжения. Фарадей. Электромагнитная индукция // Наука. Величайшие теории. — М.: Де Агостини, 2015. — Вып. 19. — ISSN 2409-0069.
  • Кудрявцев П. С. Курс истории физики. — М.: Просвещение, 1974.
  • Кудрявцев П. С. Фарадей. — М.: Просвещение, 1969. — 169 с.
  • Радовский М. И. Фарадей. — М.: Журнально-газетное объединение, 1936. — (Жизнь замечательных людей, выпуск 19—20 (91—92)).
  • Спасский Б. И. История физики, в двух томах. — М.: Высшая школа, 1977.
  • Уиттекер Э. История теории эфира и электричества. Глава 6. Фарадей. — М.: Регулярная и хаотическая динамика, 2001. — 512 с. — ISBN 5-93972-070-6.
  • Храмов Ю. А. Фарадей Майкл // Физики: Биографический справочник / Под ред. А. И. Ахиезера. — Изд. 2-е, испр. и дополн. — М.: Наука, 1983.
  • Цейтлин З. Биография М. Фарадея // M. Фарадей. Избранные работы по электричеству. — М.—Л.: ГОНТИ, 1939. — (Классики естествознания).
  • Шаховская Н., Шик М. Повелитель молний: Майкл Фарадей. — М.: Молодая гвардия, 1968. — (Пионер — значит первый).
  • Tyndall, John. Faraday as a Discoverer. — London: Longmans, Green, and Company, 1868.

Пайвандҳо вироиш

Филмҳои илмии оммаписанд

Эзоҳ вироиш