Хат ё дабира (форсӣ: خَط یا دبیره‎) — системаи аломатҳост, ки тавассути нақшу тасвирҳо робитаи одамонро таъмин менамояд ва хабареро ба фосилаи муайян мерасонад. Бо мурури гузаштани давру замон хатҳои зиёд ихтироъ шуданд ва ин хатҳо ном ба ном ва навъ ба навъ ҷудо гардидаанд.

Алифбо вироиш

Абҷад вироиш

Абугида вироиш

Адабиёт вироиш

  • Афсаҳов, А., Қаҳҳоров, Ҳ. Хат ва пайдоиши он. — Душанбе: Маориф, 1994. — С.32-34.
  • Ахмедов, Б., Юнусов, А. Аз таърихи ихтирои хат. // Китобдор. — 2006. — № 1. — С.17.
  • Пиктография // Энсиклопедияи совети тоҷик. — Душанбе, 1984. — Ҷ.5. — С.509.
  • Хат // Энсиклопедияи совети тоҷик. — Душанбе, 1987. — Ҷ.7. — С. 613—619
  • Коғаз //Энсиклопедияи совети тоҷик. — Душанбе,1981. — Ҷ.З. — С. 498.
  • Ахмедов, Б. Китоб ва пайдоиши он // Китобдор. — 2007. — № 1. — С.34-35.
  • Матншиносӣ // Энсиклопедияи совети тоҷик. — Душанбе,1983. — Ҷ.4. — С.268.
  • Манбаъшиносӣ // Энсиклопедияи совети Тоҷик. — Душанбе, 1983. — Ҷ.4. — С. 177—178.