Қозизодаи Румӣ
Салоҳуддин Мӯсо ибни Муҳаммад ибни Маҳмуд (форсӣ: صلاحالدين موسى بن محمد بن محمود) маъруф ба (форсӣ: قاضیزاده رومی; 1364[1], Бурсо — 1437, Самарқанд) — риёзидон ва ахтаршинос.
усм. مولانا صلاح الدين موسی پاشا بن محمد بن محمود رومى | |
Таърихи таваллуд | 1364[1] |
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 1437 |
Маҳалли даргузашт | |
Фазои илмӣ | риёзиёт ва ахтаршиносӣ |
Ҷойҳои кор | |
Шогирдон | Улуғбек |
Зиндагинома вироиш
Қозизодаи Румӣ дар соли 1367 дар шаҳри Бурсо ба дунё омадааст. Ӯ, ки устоди риёзиёт ва ахтаршиносӣ буд, дар Самарқанд ба ҳукми Улуғбег ба мудирияти расадхона ва мадрасаи он шаҳр мансуб шуд. Вай дар пажӯҳиш ва нигориши «Зайҷи ҷадиди султонӣ» ҳамкорӣ доштааст. Аз ҷумлаи китобҳои Қозизодаи Румӣ «Шарҳу-т-тазкира» дар ахтаршиносӣ ва «Шарҳи ашколи-т-таъсис» дар ҳандаса аст.
Ин мақолаи хурд дар бораи донишманд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. |
Эзоҳ вироиш
- ↑ 1.0 1.1 Архив по истории математики Мактьютор — 1994.