Ҳақназар Назаров
Ҳақназар Назаров — доктори илми таърих (1977), профессор (1979). Узви вобастаи Академияи илмҳои ҶТ (1987). Аълочии маорифи халқи ҶШС Тоҷикистон (1970). Арбоби шоистаи илми Ҷумҳурии Тоҷикистон (1986).[1]
| Таърихи таваллуд | 1931 |
|---|---|
| Таърихи даргузашт | 2006 |
| Фазои илмӣ | олим |
Зиндагинома вироиш
Ҳақназар Назаров Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И.Ленинро хатм кардааст (1953), ихтисос – «таърих». Самтҳои асосии фаъолияти илмӣ: таърих, шарқшиносӣ. Мудири бахши Шарқи муосири шуъбаи шарқшиносӣ ва осори хаттии АИ ҶШС Тоҷикистон (1958-1963), мудири бахши Афғонистон (1981), мудири шуъбаи таърих, иқтисодиёт ва афкори иҷтимоии кишварҳои Шарқи хориҷӣ (1982-1986), мудири Шуъбаи афғоншиносӣ (1996-2006), директори Институти шарқшиносии Академияи илмҳои ҶТ (1932-1993).
Ҷоизаҳо вироиш
- Бо медали «Ветерани меҳнат» тақдир шудааст.
- Арбоби шоистаи илми Ҷумҳурии Тоҷикистон (1986).
- Аълочии маорифи халқи ҶШС Тоҷикистон (1970).
Манобеъ вироиш
- ↑ Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон.Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с.
|
Ин мақолаи хурд дар бораи одам аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |