Григорий Иванович Старий (насаби аслӣ — Борисов; русӣ: Григорий Иванович (Борисов) Старый; 27 ноябри (9 декабр)-и 1880 — 11 октябри 1937) — узви ҳаракати инқилобӣ дар Молдова ва Украина. Ходими ҳизбӣ ва давлатии ҶМШС Молдавия.

Григорий Старий
парчам
Раиси Шӯрои Комиссарони Халқии ҶМШС Молдова
парчам
апрели соли 1932 — июни соли 1937
Пешгузашта Сергей Василиевич Димитриу
Ҷонишин Фёдор Григориевич Бровко
Пешгузашта Алексей Иванович Строев
Ҷонишин Сергей Василиевич Димитриу
парчам
Раиси КМИ ҶМШСМ
парчам
марти соли 1925 — марти соли 1926
Пешгузашта Алексей Иванович Строев
Таваллуд 27 декабр 1880(1880-12-27)
Даргузашт 11 октябр 1937(1937-10-11) (56 сол)
Ҳизб
Таҳсилот
Ҷоизаҳо
ордени Ленин
 Парвандаҳо дар Викианбор

Зиндагинома вироиш

Дар таъризи 27 ноябр (9 декабр)-и 1880 дар деҳаи Бозиении вилояти Бессарабия (ҳозира ноҳияи Ҳинчештии Молдова), дар оилаи коргари роҳи оҳан таваллуд шудааст. Коргар. Ӯ аз соли 1900 дар ҳаракати сотсиал-демократӣ ширкат варзид. Дар Украина ва дар Ростов-дар-Дон корҳои инқилобӣ анҷом дод. Дар моҳи декабри соли 1905 дар шӯриши мусаллаҳона дар Горловка иштирок кардааст. Ба ҳабс ва бадарға фиристода шуд. Дар давраи Ҷанги Якуми Ҷаҳон ӯ ба артиш сафарбар карда шуд ва дар он ҷо ба таблиғоти инқилобӣ дар байни сарбозони Фронти Ҷанубу Ғарбӣ роҳбарӣ кард. Пас аз инқилоби февралии 1917, узви кумитаи артиш шуд. Узви Ҳизби Коммунистӣ аз соли 1918. Дар солҳои 1918-21 Старий яке аз ташкилкунандагон ва пешвоёни ҳаракати партизанӣ дар Бессарабия дар ҳайати Руминия буд. Вай шӯриши Бендериро 27 майи 1919 роҳбарӣ кард. Ӯ узви Кумитаи вилоятии Бессарабияи ҲК(б)Р буд. Ӯро ғоибона мақомоти Руминия ба ҳукми қатл маҳкум карданд.

Дар солҳои 1922-24. Г. И. Старий дар Донишгоҳи коммунистии ба номи Я.М.Свердлов таҳсил кардааст, дар кумитаи вилоятии Одесса кор мекард. Ба ҳайси муҳаррири аввалин рӯзномаи молдовӣ дар ҶМШС Молдова «Плугарул Рошу» («Шудгори сурх») кор кардааст. Дар солҳои 1924-25 — раиси Кумитаи муваққатии инқилобии Молдова. Дар солҳои 1925-26. — раиси Кумитаи иҷроияи марказии ҶМШСМ, солҳои 1926-28 ва 1932-37 — раиси Шӯрои Комиссарони Халқии ҶМШС Молдавия. Узви Кумитаи Марказии Иҷроияи СССР даъватҳои 3-7 дар солҳои 1928-32 дар кори иқтисодӣ дар Харков. Вакили съезди XVII ҲКУ (б), Конгресси V-и Коминтерн. Дар Съезди Ҳаштуми Фавқулоддаи Умумииттифоқии Советҳо вай узви комиссияи таҳрири матни Конститутсияи Иттиҳоди Шӯравӣ интихоб шуд. Бо ордени Ленин мукофотонида шудааст.

22 июни соли 1937, ӯро ҳабс карданд, 8 октябр — ба қатл маҳкум шуд ва 11 октябри ҳамон сол ӯро парронданд. Дар соли 1955 сафед карда шудааст.

Далелҳои ҷолиб вироиш

Дар соли 1964 кӯчаи собиқи Виноделия дар бахши Ботаникаи Кишинёв бо номи Старий гузошта шуд. Пас аз фурӯпошии Иттиҳоди Шӯравӣ кӯчаи номи шуд Сармизеҷетусро гирифт, ба ифтихори маркази низомӣ, динӣ ва сиёсии Дакия. Аммо, аз сабаби мушкил будани талаффузи ном, аксарият кӯчаро мисли пештара, кӯчаи Кӯҳна меноманд. Дар Тираспол, дар кӯчаи Пушкин, хонаи No19 ҳифз мондааст, ки дар он Г. И. Старий зиндагӣ мекард. Як кӯча дар ноҳияи Кировскийи шаҳр ба шарафи ӯ номгузорӣ шудааст. Инчунин маълум аст, ки Г. И. Старий соли 1931 ба хароб кардани калисои шафоъат дар маркази Тираспол роҳбарӣ мекард.

Кӯчаҳо бо номи Старий дар Днестр дар шаҳрҳои Бендерӣ ва Тираспол номгузорӣ шудаанд. Ва инчунин депои локомотивҳо дар шаҳри Бендер ба номи ӯ мебошанд.

Дар шаҳри Бендерӣ, дар кӯчаи Тургенев хонае мавҷуд аст, ки замоне Григорий Иванович Борисов (Старий) дар онҷо зиндагӣ мекард.

Эзоҳ вироиш

Адабиёт вироиш

  • Мрищук Д. В. Г. I. Старий. 1880-1937. — Київ, 1974.