Гурбаи моҳигир

(Тағйири масир аз Гурбаи обӣ)

Гурбаи моҳигир (лот. Prionailurus viverrinus) — гурбаи ваҳшии Осиёи ҷануби шарқӣ, ки дар об хуб шино мекунад ва моҳӣ мехӯрад.

Гурбаи моҳигир
Табақабандии илмӣ
Номи байнулмилалии илмӣ
Prionailurus viverrinus (Bennett, 1833)
Мутародифот
  • P. bennettii (Gray, 1867)
  • P. himalayanus (Jardine, 1834)
  • P. rhizophoreus Sody, 1936
  • P. viverriceps (Hodgson, 1836)[1]
  • Felis viverrina Bennett, 1833
  • P. v. rhizophoreus Sody, 1936[2]
Ареал
тасвир
Вазъияти ҳифз

Зоҳиран виверраро (viverra) мемонад. Гурбаи калон аст. Вазни наринааш 11-15 кг, модинааш 6-7 кг; дарозиаш аз 95 то 120 см, баландиаш то сари дӯш 38-40 см. Ҷуссааш боқувват, ҷоғаш кӯтоҳ, гӯшҳояш майда, сараш лӯнда, гарданаш кӯтоҳ. Рангаш хокистарӣ, қаҳвагун, сиёҳтоб, рах-рах ё холдор. Дар байни панҷа парда дорад, ки барои шино кардану доштани моҳӣ ёрӣ мерасонад. Гурбаи моҳигир дар минтақаҳои тропикӣ ва субтропикии ҷанубу шарқи Осиё — Ҳиндустон, Ҳиндухитой, Суматра ва Ява, асосан дар ҷангалзори соҳили кӯлу дарёҳо ва ботлоқзор зиндагӣ мекунад. Даври ҳамлаш 63-70 рӯз буда, 2-3 бача мезояд. Бачаҳои гурбаи моҳигир дар 9-моҳагӣ мустақил мешаванд. Ғизои гурбаи моҳигир асосан моҳӣ аст; баъзан ба тунукобаи дарёҳо гузашта, харчанг, қурбоқа, лесак, мор, парандаҳои хурд ва дигар ҷонварони обиро дошта мехӯрад. Гурбаи ниҳоят чолок аст; моҳиро ба як зарби панҷа аз об берун меандозад. Гоҳе барои доштани моҳӣ ба масофаи дур шино мекунад. Дар хушкӣ ба ҷонварони ширхори майда, мушу калламуш ва парандаҳо дармеафтад.

Эзоҳ вироиш

Адабиёт вироиш