Дили сагӣ

Дили сагӣ
	Дили сагӣ
Таърихи таъсис	1925
Унвони мақола	русӣ: Собачье сердце
Шакли асари халлоқона	румон
Жанр	танз[d], повест[d] ва илмӣ-тахайюлӣ
Нависанда	Михаил Булгаков
Кишвари созанда	ИҶШС;
Забони навиштаҷот ё осор/асар	русӣ
Таърихи интишор	1987
Set in period	December 1924[d]
Шумораи қисмҳои осори адабӣ	9 chapter
Қаҳрамонон	Filip Filippovich Preobrazhensky[d], Poligraf Poligrafovich Sharikov[d], Doctor Bormenthal[d], Q105195062? ва Q108649514?
Сатри аввал	У-у-у-у-у-гу-гу-гуу! О, гляньте на меня, я погибаю.
Сатри охирин	— «К берегам священным Нила…»
	Парвандаҳо дар Викианбор

«Дили сагӣ» — достони Михаил Афанасевич Булгаков.

Таърих

Достон моҳҳои январ-марти соли 1925 навишта шудааст^[1] . Се нусхаи матн то замони мо боқӣ мондааст (ҳамааш — дар шуъбаи дастхатҳои Китобхонаи давлатии Русия нигаҳдорӣ мешаванд)^[2] .

Дар ИҶШС дар солҳои 1960 ин достон дар самиздат паҳн карда шуд.

Соли 1967 бидуни огоҳӣ ва пурсиши ҳамсари нависанда Е. Б. Булгакова матни достон нусхабардорӣ шуда, ба Ғарб интиқол дода шуд^[2] ва ҳамзамон дар чандин нашриёт чоп шуд ва соли 1968 дар маҷаллаҳои «Грани» (Франкфурти Олмон) ва «Донишҷӯ»-и Лондон ба табъ расид "

Сужа

Москва, декабри соли 1924 . Ҷарроҳи машҳур, профессор Филип Филипович Преображенский дар соҳаи ҷавонсозӣ тариқи ҷарроҳӣ ба натиҷаҳои намоён даст меёбад. Дар идомаи таҳқиқоти худ, ӯ як таҷрибаи бесобиқаро анҷом дод — амалиёт барои пайванд кардани ғадуди гипофиз ва байзаи одамӣ ба як саги бесоҳиб. Дар ин кор ба ӯ духтур Иван Арнолдович Борментал кумак мекунад. Саги бесоҳиб Шарик ҳамчун ҳайвони озмоишӣ интихоб карда шуд. Натиҷаҳои амалиёт аз ҳама интизориҳо зиёдтар шуданд — Шарик тадриҷан хислатҳои одамиро касб кардан гирифт. Аммо тадриҷан маълум шуд, ки вай дағал ва майзада шудааст.

Қиссаи ба одам табдил ёфтани саг дар матбуот васеъ паҳн шуд. Одамони кунҷков ба хонаи профессор меомаданд.. Аммо худи Преображенский аз натиҷаи амалиёт қаноатманд нест, зеро ӯ мефаҳмад, ки ӯ аз Шарик баромада метавонад.

Дар ин миён Шарик зери таъсири фаъоли коммунист Швондер афтода, Шарикро бовар кунонд, ки вай пролетариатест, ки аз зулми буржуазия азият мекашад (дар симои профессор Преображенский ва ёрдамчии ӯ доктор Борментал) ва ӯро ба муқобили профессор мешӯронад.

Швондер, раиси кумитаи хонагҳо, ба Шарик ба номи Полиграф Полиграфович Шариков ҳуҷҷат медиҳад ва ӯро барои кор дар хидмати забт ва нобуд кардани ҳайвоноти бесарпаноҳ (дар «тозакунӣ») муваззаф мегардонад, инчунин ӯро супориш медиҳад, то профессорро маҷбур мекунад, ки Шариковро дар манзили худ расман сабти ном кунад. Дар хидмати «тозакунӣ» Шариков ба зудӣ номдор шуда, сардор мешавад. Дар зери таъсири бади Швондер, ки адабиёти коммунистиро сатҳӣ мехонад ва худро «устоди вазъ» ҳис мекунад, Шариков ба профессор дағалӣ мекунад, дар хона рафтори бадахлоқона мекунад, ашё ва пулҳоро медуздад ва хидматгоронро таъқиб мекунад. Дар охири кор ба ҷое мерасанд, ки Шариков дар ҳаққи профессор ва доктор Борментал бардурӯғ нома-бекоркунӣ менависад. Ин маҳкумкунӣ танҳо ба шарофати як бемори бонуфузи профессор ба мақомоти ҳифзи ҳуқуқ намерасад. Сипас Преображенский ва Борментал ба Шариков амр доданд, ки аз манзил берун шавад ва ӯ қатъиян рад кард. Доктор ва профессор ба бадбахтиҳои мағрурона ва ҷасуронаи Полиграф Полиграфович тоб наоварда, танҳо бад шудани вазъро интизор буданд, қарор доданд, ки амалиёти баръакс анҷом диҳанд ва ғадуди гипофизи сагро ба Шариков кӯчонанд ва пас аз он вай тадриҷан намуди инсонии худро гум мекунад ва дубора ба саг мубаддал мешавад.

Офарандагони нақшҳо

Акс:Преображенский и Шариков скульптуры в Харькове.JPG

Муҷассамаҳои профессор Преображенский ва Полиграф Полиграфович Шариков (собиқ Шарик) — қаҳрамонони достони «Қалби сагӣ» -и нависанда М. А. Булгаков дар Харков

Шарик — як саги бесарпаноҳест, ки профессор Преображенский ӯро дар яке аз кӯчаҳои Маскав бо худ .
Полиграф Полиграфович Шариков — шахсе аст, ки пештар саг буд ва пас аз ҷарроҳии профессор Преображенский он ба одам табдил меёбад.
Филипп Филиппович Преображенский — ҷарроҳи моҳир, ки «бузургии аҳамияти ҷаҳонӣ» дорад ва дар солҳои 20 дар Маскав зиндагӣ мекард.
Иван Арнолдович Борментал — табиби ҷавон, ассистент ва шогирди профессор Преображенский мебошад.
Зинаида Прокофевна Бунина — духтари профессор Преображенский.
Даря Петровна Иванова — ошпази профессор Преображенский.
Федор — дарбони хонае мебошад, ки дар он профессор Преображенский зиндагӣ мекунад.
Швондер — раиси кумитаи манзилҳо.
Пеструхин ва Жаровкин — ҳамкасбони Швондер, аъзои кумитаи манзилҳо мебошанд.
Пётр Александрович — Комиссари халқии тандурустӣ, бемор ва дӯсти хуби профессор Преображенский.

Филмбардорӣ

Сол	Кишвар	Ном	Истеҳсолкунанда	Профессор <br id="mwyQ"><br><br><br> </br> Преображенский	Доктор Борментал	Шариков
1976	пайванд=\|сарҳад Итолиё пайванд=\|сарҳад\| Ҷумҳурии Федеративии Германия (1949—1990) ҶФО	Қалби сагӣ (итол. «Cuore di cane» «Cuore di cane»)	Алберто Латтуада	Макс фон Сидов	Марио Адорф	Кочи Понзонӣ (Бобиков)
1988	пайванд=\|сарҳад ИҶШС	Қалби сагӣ	Владимир Бортко	Евгений Евстигнеев	Борис Плотников	Владимир Толоконников (Шариков)

Эзоҳ

↑ Яновская Л. М. Комментарий к «Собачьему сердцу» // Михаил Булгаков. Избранные произведения в двух томах. — Киев: Дніпро, 1989. — Т. 1. — ISBN 5-308-00396-3.
↑ ^2.0 ^2.1 Лидия Яновская. Записки о Михаиле Булгакове. — 3-е изд.. — Москва: Текст, 2007. — Т. повесть «Собачье сердце».. — ISBN 978-5-7516-0660-2. Бойгонӣ шудааст 6 феврали 2012 сол.

Пайвандҳо

[Киев-1] Яновская Л. М. Комментарий к «Собачьему сердцу» // Михаил Булгаков. Избранные произведения в двух томах. — Киев: Дніпро, 1989. — Т. 1. — ISBN 5-308-00396-3.

[Текст-2] 2.0 ^2.1 Лидия Яновская. Записки о Михаиле Булгакове. — 3-е изд.. — Москва: Текст, 2007. — Т. повесть «Собачье сердце».. — ISBN 978-5-7516-0660-2. Бойгонӣ шудааст 6 феврали 2012 сол.

[1]

[2]