Маннон Асроров
Маннон Тиллоевич Асроров (13.03.1928, д. Ленин Байроқии қитъаи Деҳинави ноҳияи Самарқанд — 28.11.2014, дар ҳамон ҷо) — агроном-хокшинос, ирригатор. хокшинос, номзади илмҳои кишоварзӣ (1960). Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1981).
| Асроров Маннон Тиллоевич | |
| Таърихи таваллуд | 13 март 1928 |
| Зодгоҳ | ноҳияи Самарқанд |
| Таърихи даргузашт | 28 ноябр 2014 (86 сол) |
| Маҳалли даргузашт | ноҳияи Самарқанд |
| Кишвар |
 Тоҷикистон Тоҷикистон |
| Фазои илмӣ | кишоварзӣ |
| Ҷойҳои кор | Институти заминшиносӣ, Стансияи заминшиносӣ- мелиоративии Вахши вилояти Қурғонтеппа (1973–1991) |
| Дараҷаи илмӣ: | номзади илмҳои кишоварзӣ |
| Унвонҳои илмӣ | дотсент |
| Алма-матер | Университети давлатии Самарқанд ба номи А.Навои |
Зиндагинома вироиш
Маннон Тиллоевич Асроров факултаи агрономияи Университети давлатии Самарқанд ба номи А.Навоиро хатм кардааст (1950). Соли 1950 бо роҳхати Вазорати хоҷагии қишлоқ ба Сталинобод (ҳоло – Душанбе) омада, дар Институти заминшиносӣ аввал ба ҳайси ходими хурд ва баъд ходими калони илмӣ кор кардааст (1950–1960). С. 1954 ба аспирантура шомил гаштааст. Баъд аз дифои рисолаи номзадӣ (1960) мудири шўъбаи Ин.-ути заминшиносӣ (1960–1973), сардори Стансияи заминшиносӣ- мелиоративии Вахши вилояти Қурғонтеппа (ҳоло – ҳудуди вилояти Хатлон) шуда кор кардааст (1973–1991).
Ҷоизаҳо вироиш
- Ордени Парчами Сурхи Меҳнат,
- ду Ордени Ленин,
- чандин медалҳо ва Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон қадр карда шудааст.[1]
Эзоҳ вироиш
- ↑ Аз асл ба насл. — Душанбе, 2019. — 215 с. (тоҷ.). ISBN 978-99947-958-2-6