Маҳкумшуда — шахсе, ки бо ҳукми айбдории суд ба ягон ҷазои ҷиноятӣ (ҷарима, мусодираи амвол, махдуд кардани озодӣ, аз озодӣ маҳрум сохтан ва маҳкум шудааст. Бо баробари баровардани ҳукми айбдории суд баъзе ҳуқуқ ва озодиҳои маҳкумшуда қатъ шуда, баъзеи онҳо маҳдуд мешаванд. Ҳаҷми ҳуқуқ ва озодиҳои қатъ ва маҳдудшуда аз навъи ҷазои ҷиноятии таъйиншуда вобаста аст.[1]

Нигаред низ

вироиш
  1. Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. — Душанбе: ЭР-граф, 2009. — с. 282