Миронов Николай Иванович (декабри 1919, вилояти Горкий — ?) — таърихнигор, номзади илмҳои таърих (1955), дотсент (1957), иштирокдори Ҷанги Бузурги Ватанӣ.

Николай Миронов
Таърихи таваллуд 1919(1919)
Дараҷаи илмӣ: номзади илмҳои таърих

Зиндагинома вироиш

Солҳои 1937—1939 сохтмончӣ, 1939—1942 афсари Артиши Шӯравӣ, 1942—1945 донишҷӯи факултети таърихи Донишкадаи давлатии омӯзгории ш. Сталинобод ба номи Т. Г. Шевченко буд. Солҳои 1945—1946 ҳамчун ассистенти кафедраи асосҳои марксизм- ленинизми Донишкадаи индустриалии ш. Новосибирск, 1946 муҳаррири Комитети радиои назди Шӯрои Вазирони ҶШС Тоҷикистон, 1946 −1959 муаллим, муаллими калон, дотсенти кафедраи асосҳои марксизм — ленинизми Донишкадаи давлатии омӯзгории ш. Сталинобод ба номи Т. Г. Шевченко кор кардааст. Аз соли 1959 дар кафедраи марксизм- ленинизми Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин фаъолият дошт. Муаллифи 3 асар ва зиёда аз 50 мақолаҳои илмӣ ва илмию методӣ мебошад. Оид ба масъалаҳои соҳаи пахтапарварии хоҷагии халқи Тоҷикистон дар панҷсолаҳои пеш аз ҷанг кори илмӣ бурдааст.

Осор вироиш

  • Компартия Таджикистана в борьбе за социалистическое преобразование сельского хозяйства и подъем хлопководства республики в годы довоенных пятилеток, Сталинабад, 1955.

Эзоҳ вироиш

Пайвандҳо вироиш