Руслан Султонович Аушев (ингуш. Овшанаькъан Султана Руслан; тав. 29 октябри 1954, д. Володарское, ноҳияи Айртауский, вилояти Кокчетав (ҳоло деҳаи Саумалкол, ноҳияи Айртауи вилояти Қазоқистони Шимолӣ), ҶШС Казокистон, СССР) — арбоби сиёсӣ, давлатӣ, ҳарбӣ ва ҷамъиятии Русия. Аввалин Президенти Ингушистон аз 7 марти соли 1993 то 28 декабри соли 2001. Аз соли 1991 то соли 2014 Раиси Кумитаи оид ба корҳои ҷанговарони интернатсионалист дар назди Шӯрои сарони ҳукуматҳои ИДМ.

Руслан Аушев
ингуш. Оувш-наькъан Султана Руслан
10 январ 2002 — 23 апрел 2002
7 март 1993 — 28 декабр 2001
Таваллуд 29 октябр 1954(1954-10-29) (69 сол)
Ҳизб
Таҳсилот
Эътиқод суннӣ
Ҷоизаҳо
Навъи артиш нерӯи заминӣ ва Soviet Ground Forces[d]
Рутба генерал-лейтенант
Набардҳо
 Парвандаҳо дар Викианбор

Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ (1982). Ягона нафаре, ки террористон ҳангоми забти мактаб дар Беслан (2004) ба дохили он иҷозат дода буданд, ки дар натиҷа Аушев тавонист 26 нафарро (11 зан ва 15 кӯдак) берун кунад.

Зиндагинома вироиш

Руслан Аушев дар деҳаи Володарскоеи ноҳияи Ойртови вилояти Кокчетави ҶШС Қазоқистон (ҳоло ноҳияи Ойртови вилояти Қазоқистони Шимолии Ҷумҳурии Қазоқистон) дар оилаи коргар таваллуд шудааст.

Аслӣ - ингуш. Падар Султонҳамид Юсупович Аушев ва модараш Тамара Исултоновна Аушева дар моҳи феврали соли 1944 дар байни баъзе халқҳои кавказии СССР ба Қазоқистон бадарға карда шуданд.

Соли 1971 мактаби миёнаро хатм кардааст.

Хидмат дар Қувваҳои Мусаллаҳи СССР вироиш

Аз соли 1971 дар сафи Артиши Шӯравӣ.

Омӯзишгоҳи фармондеҳи дукаратаи Байрақи Сурхи сайёри Орҷоникидзе ба номи Маршали Иттифоқи Советӣ А.И.Еременкоро хатм карда, солҳои 1971-1975 дар он ҷо таҳсил кардааст. То соли 1980 дар округи ҳарбии Кавкази Шимолӣ хидмат кардааст: солҳои 1975—1976 командири взводи мото-тирандозӣ, солҳои 1976—1979 командири ротаи мото-тирандозӣ.

Аз соли 1979 то соли 1980 сардори штаби баталиони мото-тирандозӣ.

Миссияҳо ба Афғонистон вироиш

Руслан Аушев ду маротиба дар Ҷумҳурии Афғонистон хидмат кардааст: аз соли 1980 то 1982 (2 солу 6 моҳ, сардори штаб ва фармондеҳи баталиони мототирандозӣ) ва аз соли 1985 то 1987 (зиёда аз 2 сол, командири полк), дар ҳайати ки контингенти маҳдудият қӯшунҳои советӣ (ҷамъ 4 солу 7 моҳ).

Аз соли 1980 то соли 1982 — командири баталиони 3-юми мототирандозии полки 180-уми мототирандозии дивизияи 108-уми мототирандозии Невелск.

Аллакай дар моҳи ноябри соли 1980 ба ӯ унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ дода шуда буд, вале танҳо бо ордени Ситораи Сурх мукофотонида шуд (бо номи Қаҳрамони дуюм дар ҷоиза гирифта шуд).[1]

Солҳои 1982-1985 дар Академияи ҳарбии Фрунзе ба номи М.В. Баъди хатми омузишгох ба вазифаи сардори штаби полки 180-уми мото-тирандозии дивизияи 108-уми мото-тирандозии Невел (то соли 1987) ба Афғонистон баргашт.

Дар ҷараёни амалиёти муштараки мусаллаҳона 16 октябри соли 1986 дар мавзеи ағбаи Саланги вилояти Парвон подполковник Аушев сахт захмӣ шуд. Аммо пас аз табобат дар госпиталҳои Артиши 40-ум ва ТуркВО дубора ба хидмат даромад ва ба Афғонистон баргашт.

Моҳи августи соли 1991 Аушев раиси Кумитаи корҳои ҷанговарони интернатсионалист дар назди Девони Вазирони СССР таъйин шуд. Генерал-майор (23.12.1991). Соли 1997 дар ҳамин вазифа (дар Кумитаи корҳои ҷанговарони интернационалист дар назди Шӯрои сарони ҳукуматҳои кишварҳои узви ИДМ) рутбаи навбатии генерал-лейтенантро гирифт. Вай то соли 2014 дар ин вазифа кор мекард.

Фаъолияти сиёсӣ ва давлатӣ вироиш

Моҳи марти соли 1989 - августи соли 1991 - вакили халқи ИҶШС аз ҳавзаи ҳудудии № 102 ( кишвари Приморск ), моҳи декабри соли 1989 дар Анҷумани IV вакилони халқи СССР ба рӯйхати гурӯҳи депутатии Ватан дохил шуд.

Моҳи декабри соли 1991 ӯ аз ҷумлаи онҳое буд, ки бо пешниҳоди даъвати Анҷумани фавқулодаи вакилони халқи ИҶШС ба Президенти ИҶШС ва Шӯрои Олии ИҶШС муроҷиатнома имзо гузошта буд [2].

20 марти соли 1993 — имзои созишномаи Кисловодск. «Созишнома дар бораи чораҳои ҳалли комплексии проблемаи гурезаҳо ва муҳоҷирони дохилӣ дар қаламравҳо Ҷумҳурии Ингушистон ва РСС Осетияи Шимолӣ».

28 августи соли 1994 Президенти Ҷумҳурии Ингушетия Руслан Аушев Қонун «Дар бораи Нишони давлатии Ҷумҳурии Ингушетия»-ро имзо кард.

11 декабри соли 1994 - вуруди нирӯҳо ба Ҷумҳурии Чеченистон тавассути Ингушетия. Талафоти гражданӣ.

11 июли соли 1995 миёни Ҷумҳурии Осетияи Шимолӣ ва Ҷумҳурии Ингушистон Созишнома оид ба татбиқи фармонҳои Президенти Федератсияи Русия оид ба рафъи низои осетиянҳову ингушҳо ба имзо расид. Ҳайати Ингуш таҳти раҳбарии Руслан Аушев аз қаламравҳои баҳсбарангез даст мекашад. Созишнома имзо карда шуд дар Владикавказ.

28 декабри соли 1995 Қонуни федералии № 217-ФЗ «Дар бораи сохтмони пойтахти Ҷумҳурии Ингушистон» қабул карда шуд.

31 майи соли 2000 бо фармони президенти Русия Владимир Путин аз сафи Қувваҳои Мусаллаҳ ба запас бо рутбаи генерал-лейтенант озод карда шуд.

28 декабри соли 2001 ӯ пеш аз мӯҳлат аз мақоми президенти Ҷумҳурии Ингушистон истеъфо дод.

Наҷот додани кӯдакон дар мактаби Беслан вироиш

2 сентябри соли 2004 Аушев дар гуфтушунид бо террористоне анҷом дод, ки мактаби №1 дар Бесланро гаравгон гирифта буданд [3]. Президенти собиқи Ингушетия ягона шахсе буд, ки ҷангиён иҷоза доданд, ки мустақиман ба мактаб биёянд [4]. Руслан Аушев ҷони худро зери хатар гузошта, дар бинои мактаб бо раҳбари гурӯҳи ҷиноятпеша Руслан Хучбаров музокироти шадид анҷом дод ва дар натиҷа ба ӯ муяссар шуд, ки 11 зани бо тифли навзодро (ҷамъ 26 нафар) озод кунад [3][5]. Аушев шахсан гаравгони шашмоҳа Алена Скаеваро аз мактаб берун бурд, ки модараш бо фарзандони калонаш дар толори варзиш монд ва рӯзи дигар даргузашт [6].

Эзоҳ вироиш

  1. Интервью Р. Аушева: Сохраним свою совесть. // Военно-исторический журнал. — 1992. — № 1. — С.2-6.
  2. Из истории создания Конституции Российской Федерации. Конституционная комиссия: стенограммы, материалы, документы (1990—1993 гг.) Т. 6: Дополнительные, мемуарные, справочные материалы, стр. 543—552. М., Фонд конституционных реформ. 2010. ISBN 978-5-9901889-2-1
  3. 3.0 3.1 Доклад комиссии Федерального собрания РФ(пайванди дастнорас — таърих) (2006). 25 май 2012 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 25 май 2012.
  4. Заключение комплексной криминалистической (ситуационной) экспертизы по действиям оперативного штаба(пайванди дастнорас — таърих). 18 май 2011 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 16 марти 2017.
  5. Светлана Метелёва. Беслан без грифов. Московский комсомолец (25 май 2005). 10 Январ 2018 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 1 май 2015.
  6. Бывшие заложники Махар и Алена: "Сначала нас родила мама, а потом - Света"(пайванди дастнорас — таърих). Известия (30 августи 2007). 26 Декабри 2017 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 26 Декабри 2017.