Фарҳанги омма
Фарҳанги омма ё фарҳанги мардумӣ, истилоҳе аст, ки дар соли 1846 аз сӯи Уилям Тамс атиқашиноси инглисӣ истифода шуд ва ба наҳваи зиндагии инсонҳо дар табиат, рафторҳо ва ҳамчунин маъноҳои муштараке гуфта мешавад, ки омма мардум ҷомеъа дар зиндагии рӯзмарра бо он сару кор доранд.[1]
Эзоҳ
вироиш
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |