Манзур Ҷалилов
(Тағйири масир аз Ҷалилов Манзур Раҳимович)
Манзур Раҳимович Ҷалилов — доктори илмҳои геология ва минералогия (1974). Академики АИ ҶШС Тоҷикистон (1991), Арбоби шоистаи илми Ҷумҳурии Тоҷикистон.
Манзур Раҳимович Ҷалилов | |
Таърихи таваллуд | 1933 |
Зодгоҳ | 1994 |
Фазои илмӣ | академик,олим |
Зиндагинома вироиш
Манзур Раҳимович Ҷалилов Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И.Ленинро хатм намудааст (1956), ихтисос – «геология». Самтҳои асосии фаъолияти илмӣ: стратиграфияи русубҳои депрессияи Тоҷикистон ва ноҳияҳои ҳамсоя, систематика, экология, тақсимоти палеозоогеографии гастроподи регзор ва давраҳои рушди онҳо. Мудири шуъбаи палеонтология ва стратиграфияи Институти геология (1978-1994), директори Институти геология (1988-1994), саркотиби илмии АИ Тоҷикистон (1989-1991), ноиби президент, раиси Шуъбаи илмҳо оид ба замини АИ Тоҷикистон (1991-1994).
Ҷоизаҳо вироиш
- Бо ордени «Нишони Фахрӣ»,
- медалҳои «Барои меҳнати шоён. Ба муносибати 100-солагии рӯзи таваллуди В.И.Ленин»,
- «Ветерани меҳнат»,
- Ифтихорномаи Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон тақдир шудааст.[1]
Эзоҳ вироиш
- ↑ Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с
Пайвандҳои беруна вироиш
- АЪЗОИ ПАЙВАСТАИ АИ ҶТ АЗ СОЛИ 1951 Бойгонӣ шудааст 18 сентябри 2017 сол.