Абулайси Самарқандӣ
Абулайси Самарқандӣ (форсӣ: ابولیث سمرقندی; 944, Самарқанд — 983[1]) — фақеҳ, муҳаддис, имом ва мутакаллими ҳанафии форс-тоҷик, муаллифи «Баҳру-л-улум», «Бӯстону-л-орифин» ва «Танбеҳу-л-ғофилин би-л-ҳадиси-л-Сайиду-л-анбиёи ва-л-мурсалин».
| Абулайси Самарқандӣ | |
|---|---|
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | илоҳиётшинос, муфассир |
| Таърихи таваллуд: | 944 |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 983[1] |
| Эътиқод: | ислом |
| Осор: |
Феҳрист
|
 Вироиши Викидода | |
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #136291163 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.