Минҳоҷ Сироҷи Ҷӯзҷонӣ
(Тағйири масир аз Абӯумар Минҳоҷуддин Усмон ибни Муҳаммад Сироҷуддини Ҷузҷонӣ)
Минҳоҷ Сироҷ (форсӣ: ابوعمروعثمان بن سراج الدین محمد جوزجانی; тақрибан 1193[1], Вилояти Ғур, Султанати Ғуриён ё Фирӯзкӯҳ[d], Султанати Ғуриён — тақрибан 1260) — қозӣ[2], шоир, таърихнигор ва донишманди форс-тоҷики дарбори Ғуриён ва салотини Ҳинд, муаллифи маснавии «Табақоти Носирӣ».
| Таърихи таваллуд | тақрибан 1193[1] |
|---|---|
| Зодгоҳ |
|
| Таърихи даргузашт | тақрибан 1260 |
| Кишвар | |
| Ҷойҳои кор | |
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #104278242 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
- ↑ منهاج سراج - ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی. wikijoo.ir. 16 марти 2024 санҷида шуд.