Азоби қабр
Азоби қабр (ар. عذاب القبر — таҳтуллафзӣ — «азоби қарбҳо») — дар фарҷомшиносии исломӣ, озмоише, ки шахс пас аз марг аз он мегузарад.[1]
Калимаи арабии ‘аз̱а̄б (ар. عَذَابٌ) ба маънои «азоб», «уқубат» ва вожаи қабр (قَبْرٌ ба маънои «қабр».
Фарҷомшиносӣ
вироишТибқи эътиқоди исломӣ, рӯҳи инсон дарҳол пас аз марг ба барзах меравад. Пас аз ба хок супурдани инсон, ӯро ҳукми хурде интизор аст, ки метавонад бо остонаи биҳишт (ҷаннат) ё ҷаҳаннам (ҷаҳаннам) анҷом ёбад. Фариштагон Мункар ва Накир мардеро бозпурсӣ мекунанд ва аз ӯ се савол медиҳанд: Худои ту кист? Дини шумо чист? Паёмбари шумо кист? Ба саволҳо дуруст ҷавоб додаанд, фариштагон онҳоро то рӯзи қиёмат дар оромиш боқӣ мемонанд ва онҳоеро, ки нодуруст ҷавоб додаанд, ба азобу шиканҷа ва латту кӯби Мункар ва Накир то он даме, ки Худо писанд аст .[2]
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Ализаде А. А. Азаб аль-кабр // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8. (CC BY-SA 3.0)
- Пиотровский М. Б. Азаб ал-кабр // Ислам: энциклопедический словарь / Отв. ред. С. М. Прозоров. — М. : Наука, ГРВЛ, 1991. — С. 14. — 315 с. — 50 000 экз. — ISBN 5-02-016941-2.
- "Encyclopaedia of Islam (12 vols.)" (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill. 1960–2005. https://referenceworks.brillonline.com/search?s.q=&s.f.s2_parent=s.f.book.encyclopaedia-of-islam-2&search-go=Search.