Абумансур Ҷамолуддин Ҳасан ибни Юсуф Мутаҳҳари Ҳиллӣ (форсӣ: ابومنصور جمال‌الدین حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی‎), маъруф ба Аллома Ҳиллӣ (форсӣ: علامه حلی‎; 23 декабр 1250[1] ё декабри 1250[2][3], Ҳилла[d]27 декабр 1325[1], декабри 1325[2][3], 1326[4] ё 1325[5][3], Ҳилла[d]) — муҳаддис ва фақеҳи эронитабори арабинавис, муаллифи «Талхису-л-маром фӣ маърифату-л-аҳком», «Мабодиу-л-вусул ила-л-илми-л-усул».

Аллома Ҳиллӣ
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: илоҳиётшинос
Таърихи таваллуд: 23 декабр 1250[1] ё декабри 1250[2][3]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 27 декабр 1325[1], декабри 1325[2][3], 1326[4] ё 1325[5][3]
Маҳалли даргузашт:
Маҳалли дафн:
Кишвар:
Эътиқод: ислом ва шиъа
Самти фаъолият: фиқҳ
Устодон: Sayyed Ibn Tawus[d], Bahāʼ al-Dīn al-Irbilī, ʻAlī ibn ʻĪsá[d] ва Насируддини Тусӣ
Шогирдон: Jamal al-Din ibn al-Husam[d]
Вироиши Викидода
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Encyclopædia Britannica (ингл.)
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Identifiants et Référentiels (фр.)ABES, 2011.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
  4. 4.0 4.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #119012766 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
  5. 5.0 5.1 https://data.bibliotheken.nl/id/thes/p089161572 (нидерл.)