Атон

АТÓН — худои олӣ ва ягонаи мисриёни қадим дар замони ҳукмронии сулолаи 18-и фиръавнҳои мисриён, тақрибан дар асри III то мелод дар Мисри Қадим, ки фиръ­авни замон – Аменхотепи IV – писари Аменхотепи III кӯ­шиши ҷорӣ намудани як­ка­худоӣ намуда буд. Ба ақи­даи ӯ Атон на танҳо худои ягонаи мисриён, балки худои ягонаи ҳамаи кишварҳо аст. Атон на ҳамсар дошту на фарзанд, на шакли ҳайвонӣ дошту на шакли инсонӣ ва на ҳайкал. Атон худои ягонае буд, ки Аменхотепи IV парастиш мекард ва дигаронро ба парастиши он даъват менамуд. Атон то марги Аменхотепи IV худои ягона эътироф гардид ва парастиш карда шуд.