Аҳдшиканӣ, паймоншиканӣ —дар илми ҳуқуқшиносӣ аз амалҳое ба ҳисоб меравад, ки шахс, гурӯҳи мардум ё давлате душман ё мухолифинро моил ва ё маҷбур ба бовар мекунонад.

Навъҳои аҳдшиканӣ вироиш

Навъҳои аҳдшиканӣ амалҳои зерин ба ҳисоб мераванд;

  • сохтакорона зери парчами сулҳи муваққатӣ музокира барпо намудан ё вонамуди ишора ба таслимшавӣ кардан;
  • вонамуди аз саф баромадан бар асари маҷрӯҳ шудан ё беморӣ;
  • бо роҳи истифодабарии нишонҳо, аломатҳо ё либосҳои расмии СММ, давлатҳои бетараф ё давлатҳои дигар, ки дар он ҷонибҳои даргир нестанд, вонамуд кардани доштани вазъе, ки ҳимояро пеш­бинӣ мекунад.

Аҳдшиканӣ аз ҳилаҳои ҳарбӣ фарқ мекунад, зеро ҳилаҳои ҳарбӣ аз ҷониби меъёрҳои ҳуқуқи байналмилалӣ манъ карда нашудаанд.

Эзоҳ вироиш

Сарчашма вироиш