Аҳдҳои беэътибор - аҳдҳое мебошанд, ки амали ба монанди аҳд содиркардашуда, сифати юридикӣ пайдо накарда, оқибатҳои ҳуқуқие, ки тарафҳо мехостанд ё дар назар доштанд, ба вуҷуд намеоянд. Зеро ҷузъҳо ва таркибе, ки барои эътибории ахд заруранд, риоя карда намешавад. Аҳд беэтибор дониста мешавад бо асосҳои пешбининамудаи қонун ё дигар меъёрҳои ҳуқуқӣ ё дар асоси беэтибор эътироф намудани суд ё новобаста аз чунин эътироф. Аҳдҳои беътибор ду хел мешаванд: аҳдҳои тамоман беэътибор ва баҳснок.[1]

Нигаред низ вироиш

Қонун

Эзоҳ вироиш

  1. Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с.70-71