Аҳдҳои рӯякӣ - аҳде, ки танҳо руякӣ, бидуни нияти пайдо намудани оқибати дахлдори ҳуқуқӣ баста шудааст. Аз ин сабаб ҳам беэътибор аст (м.195 КГ)- Масалан, шартномаи қарз вучуд надорад, байни тарафҳо аҳду паймон нест. Аммо мегӯяд, ки гӯё гражданин А. аз ӯ қарздор асг. Ё мисоли дигар, барои хонаро аз мусодира нигоҳ доштан хона бардурӯғ туҳфа карда шудааст, кӯшиш мекунад исбот намояд, ки гӯё хонаро ба туҳфа гирифтааст ва ғайра.[1]

Нигаред низ

вироиш

Қонун

  1. Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с.72