Баробарҳуқуқии зану мард
Баробарҳуқуқии зану мард - яке аз самтҳои баробарҳуқуқӣ мебошад, ки онро Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон кафолат додааст. Моддаи 17 ғайр аз кафолати умумии баробарҳуқуқӣ новобаста ба ҷинс, баробарҳуқуқии мардон ва занонро махсус эълон намудааст. Ин меъёр дар қонунҳои конститутсионӣ, ҷорӣ ва санадҳои зерқонунӣ ба таври васеъ кафолат дода шудаанд. Бояд қайд кард, ки кафолати умумии баробарҳуқуқӣ новобаста ба ҷинс дар конститутсияи бисёр мамлакатҳо пешбинӣ шудааст (ниг. ба м.14 Конститутсияи Қазоқистон, м.1 Конститутсияи Ӯзбекистон, м. 12 Конститутсияи Эстония, м.14 Конститутсияи Япония ва ғайра), аммо кафолати махсуси баробарҳуқуқии зану мард дар онҳо пешбинӣ нашудааст. Дар ҶТ ба самти баробарҳуқуқии зану мард ҳамеша эътибори махсус дода мешуд. Масалан, м.ЗЗ Конститутсияи ҶШС Тоҷикистон соли 1978 муқаррар карда буд, ки «ин ҳуқуқҳо бо роҳи ба занон баробари мардон додани имконият дар маълумотгирӣ ва касбу ҳунаромӯзӣ, дар меҳнат ва музди меҳнат ва пешравӣ дар касбу кор, дар фаъолияти ҷамъиятию сиёсӣ ва маданӣ, инчунин бо тадбирҳои махсуси муҳофизати меҳнат ва саломатии занон ба амал бароварда мешавад».[1]
Нигаред низ
вироишЭзоҳ
вироиш- ↑ Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с.85