Бедили Кирмоншоҳӣ
Бедили Кирмоншоҳӣ (форсӣ: بیدل کرمانشاهی; Мирзо Ҳоҷимуҳаммад ибни Мирзо Алимуҳаммад, ? — 1872) — шоир ва донишманди форс-тоҷик.
| Зодгоҳ: | |
|---|---|
| Шаҳрвандӣ (табаият): | |
| Навъи фаъолият: | шоир |
Зиндагинома
вироишМувофиқи маълумоти манбаъҳо Бедили Кирмоншоҳӣ шахси таҳсилдида, огоҳ аз улуми мутадовили давр, инчунин аз арӯзу мусиқӣ ва ғ. будааст. Дар миёни шуаро ва удабои давр обрӯю эътибори баланд доштааст. Шоири маъруф Қоонии Шерозӣ ӯро устод мехондааст. Дар сурудани ашъори ҷавобия (ба қасидаҳои гузаштагон бо риояи сабкашон), моддаҳои таърих ва ғ. маҳорат доштааст. Аз осори Бедили Кирмоншоҳӣ девони бузурге шомили қасоиду ғазалиёт, рубоиҳову қитъаҳо, осори мансури «Туҳфат-уз-зокирин», «Достони мотам», маснавии «Усру юср», рисолае дар арӯз, рисолае дар илми сарф бо номи «Рабеия» ва ғ. маълуманд. Абёти зерин аз нигоштаҳои ӯянд:
Дӯшина, ки шуд чида басе шамъ дигар бор,
Дар маҳфили меҳроҷи шаб аз собиту сайёр.
Бо ҷони фигорам ғами маҳҷурии ҷонон,
Бо ҷисми низорам алами дурии дилдор.
Кард, он чи кунад барқи фурӯзанда ба хирман,
Кард, он чи кунад оташи сӯзанда ба гулзор.
Чашмам ба раҳи дилбару рӯям ба фироқаш,
Чун ҳалқа ба дар будию чун коҳ ба девор.
Ногоҳ даромад зи дарам он маҳу гуфтӣ,
Хуршеди ҷаҳонтоб аён шуд ба шаби тор...
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Бедили Кирмоншоҳӣ / Б. Раҳимӣ // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.
- Раҳимӣ Б. Ошноӣ бо Бедил. Д., 2009.