Бобонасиб
Бобонасибуддин Ғозии Кашмирӣ (форсӣ: بابانصیبالدین غازی کشمیری, маъруф ба Бобонасиб, форсӣ: بابانصَیب[1]; 1569, Кашмир — 1637, қасабаи Биҷбиҳараи Сринагари Кашмир) — донишманд, нависанда ва шоири форсигӯи Ҳиндустон.
Зиндагинома
вироишЯке аз шогирдони шоир ва адиби мутасаввиф Бобо Довуди Хокӣ. Мувофиқи маълумоти «Таърихи Аъзамӣ»-и Хоҷа Аъзами Дидамарӣ, аз шайхони машҳури диёри Кашмир ва пайрави тариқати суҳравардия будааст. Тарки дунёи моддӣ намуда, тамоми умр ба иршод, ҳидояти халқ ва тарвиҷи аҳкоми шариат машғул буд ва фақирону мискинонро дастгирӣ мекард. Ба ҳамин сабаб ба нисбаи «Абулфуқаро» низ машҳур аст. Оромгоҳаш дар канори чапи рӯди Ҷҳелам, назди масҷиди ҷомеъ воқеъ ва зиёратгоҳ аст. Аз осораш «Нурнома» дар шарҳи ҳоли шоиру орифи Кашмир Шайх Нуруддини Решӣ (тарҷума аз санскрит ба форсӣ, нусхаҳояш дар Музейи миллии Покистон ва китобхонаи Ганҷбахш маҳфуз аст), тазкираи «Дарвешнома» ё «Решинома» дар шарҳи ҳоли машоихи асрҳои 14−15, ки дар Кашмир зиндагонӣ карда, чун решӣ (ҳаким, ориф) маъруф буданд (нусхаҳояш маҳфуз дар Калкатта, дар Китобхонаи Маҷлиси осиёии Бангол ва Китобхонаи Донишгоҳи Панҷоби Лоҳур), то имрӯз боқӣ мондаанд.
Намунае аз ашъори Ғозӣ:
Чӣ бандӣ дил дар ин дунё, ки рӯзе чанд меҳмонӣ,
Ки ногаҳ марг пеш ояд, хӯрӣ он дам пушаймонӣ.
Наёрӣ ёди рӯзе, он ки вақти марг дар пеш аст,
Чӣ мағрурӣ дар ин дунё, магар мурдан намедонӣ?
Яке андеша кун, бингар, киё буданд дар ин дунё,
Куҷо рафтанд ёроне, ки буданд муниси ҷонӣ?
Эзоҳ
вироиш- ↑ بابا نصیب | دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. www.cgie.org.ir. 27 май 2024 санҷида шуд.
Адабиёт
вироиш- Ғозӣ / З. Fаффорова // Ғ — Дироя. — Д. : СИЭМТ, 2016. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 5). — ISBN 978-99947-33-67-5.
- Ivanov W. Concise descriptive catalogue of the Persian Manuscripts in the Curzon Collection of the Asiatic Society of Bengal.-Calcutta, 1924.