Бо Сзюйи
Бо Сзюйи (чинӣ: 白居易, ҳамчунин Бо Лэтян 白乐天, Бо Сяншан 白香山, 772—846) — шоири чинӣ.
чинӣ: 白居易 | |
Таърихи таваллуд: | 28 феврал 772[1] |
Зодгоҳ: | |
Таърихи даргузашт: | 23 сентябр 846[1] (74 сол) |
Маҳалли даргузашт: | |
Шаҳрвандӣ (табаият): | |
Навъи фаъолият: | шоир |
Забони осор: | Забони чинӣ[1][3] |
Ҷоизаҳо: | |
Парвандаҳо дар Викианбор |
Зиндагинома
вироишДар 17-солагиаш ба хидмати давлат (мушовири император, ёвари мураббии валиаҳд ва ғайра) дохил шуд ва ба гирифтани унвони ханлин (акад. адабиёт, баробари маликушшуаро дар адабиёти форс-тоҷик) ноил гардид. Муддате бо туҳмати ҳасудон аз хидмати дарбор дур карда шуд, вале пас аз чанде боз ба хидмат баргашт. Дар эҷодиёташ ба ғояҳои Конфутсий, ҷараёнҳои динии даосизм ва буддоия такя намудааст. Ба будоия майл дошт; 5 соли охири умрашро дар дайри буддоия гузаронид ва маҷмӯаи ашъорашро ба дайри Сяншани Лунмэн эҳдо кард. Дар ҳамин дайр дафн шудааст. Бо сюзӣ-и муаллифи беш аз 3 ҳазор шеър мебошад, ки дар маҷмӯае гирд оварда, дар замони зиндагиаш нашр карда шуданд. Бо сюзӣ-и дар ашъораш ба мавзӯъҳои танқиду мазаммати фасод (ришвахӯрӣ), беадолатии феодалҳо ва ҷангҳо дахл кардааст. Ӯ чун шоири мардумдӯст шуҳрат дошт. Шеърҳои машҳураш «Сурудҳои нави халқӣ» (50-то), «Суруди ҳузни беохир», «Най» ва ғ. мебошанд.
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 1.2 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
- ↑ Китайская биографическая база данных (ингл.)
- ↑ CONOR.Sl
Адабиёт
вироиш- Даданов Г. Б. Буддизм в жизни и творчестве танского поэта Бо Цзюйи//Буддизм в литературно-художественном творчестве народов Центальной Азии. Новосибирск, 1985.
Сарчашма
вироиш- Бо Сзюйи // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.