Бурҳон Ғанӣ
Бурҳон Ғанӣ (1 майи 1938, деҳаи Роғифи ноҳияи Кӯҳистони Масчо — 30 декабри 1992) — навсандаи тоҷик. Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон (1978).
Зиндагинома
вироишБурҳон Ғанӣ 1 майи соли 1938 дар деҳаи Роғифи ноҳияи Кӯҳистони Масчоҳ таваллуд ёфтааст. Соли 1962 факултаи таъриху филологияи Донишгоҳи давлатии Тоҷикистонро хатм карда, то рӯзи фавташ ходими маҷаллаи ҳаҷвии «Хорпуштак» будааст.
Асарҳояш аз аввали солҳои шастуми асри гузашта рӯи чопро дидаанд. Дар эҷоди ҳаҷву мутоиба мумтоз буда, дар ин ҷода аз устодаш Фазлиддин Муҳаммадиев сабақҳои даркорӣ гирифтааст. Ҳикояҳои ӯ «Ҳимоя» (1965), «Кори нек» (1968), «Эҳтиром» (1978), «Дафтарчаи қайдҳо» (1978) ӯро ҳамчун нависандаи ҳаҷвнигор машҳур гардондаанд.
Маҷмӯаи ҳикояҳояш «Хушомадгӯёнро азиз доред!» соли 1973, «Ҳар каллаеро як хаёл» соли 1977, «Хеши падар» соли 1987 чоп шудаанд. Ҳикояҳои алоҳидаи ӯ ба забонҳои русӣ, ӯзбекӣ, тоторӣ, литвонӣ, булғорӣ ва ғ. тарҷума ва чоп шудаанд.
30 декабри соли 1992 риштаи ҳаёташ канда шуд.