Тахайюл: Тафовут байни таҳрирҳо

Назарияе вуҷуд дорад, ки шурўи такомули инсон ва чирагиаш бар гунаҳои дигарро ба замоне ирҷоъ медиҳад, ки одамӣ шурўъ ба тахайюл кардан намуд. Санад ин, ки инсон нахустин дорои тахайюл будааст, деворнигораҳои кашфшуда аз ғорҳое аст, ки инсон нахустин барои сукунат баргузида будааст. Ҳамчунин мавҷудоте ҳамчун аждаҳо ва ҷин ва парї, дев ва …, ки аз дербоз дар достонҳо ва афсонаҳое ҳамчун Шоҳнома ё дар кутуби муқаддас омадаанд гувоҳи он ин ҳамроҳї куҳан тахайюл ва одамӣ мебошанд.