Муртазо Мутаҳҳарӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Муртазо Мутаҳҳарӣ''' ( {{Lang-fa|مرتضی مطهری}} [[3 феврал|3 феврали соли]] 1919 (? 1920) - {{ТаърихиДаргузашт|1|5|1979}} ) — рӯҳонӣ, устоди фалсафаи исломӣ, калом, тафсири қуръон ва сиёсатмадори Эрон. Узви ҳайати Муъталифаи исломӣ ва аз назарияпардозони низомӣ [[Ҷумҳурии Исломии Эрон|Ҷумҳурии исломии Эрон]]. Вай қабл аз [[Инқилоби исломӣ дар Эрон]] (1979) устоди донишкадаи илоҳиёти Донишгоҳи Теҳрон буд. Баъд аз инқилоб ба раёсати Шӯрои инқилоб мансуб шуд.

Муртазо Мутаҳҳарӣ дар 13 баҳмани молисоли 1298 (3 феврали 1919) дар шаҳри [[Фаремон]] аз тавобеи [[Машҳад]] дар хонаводаи рӯҳонӣ бо асолати систонӣ [10] зода шуд. Падараш шайх Муҳаммад Ҳусайн Кихо (Мутаҳҳарӣ) буд. Муҳаммадалии Кихо беш аз як қарн пеш барои наздикии бештар ба ҳарами [[имом Ризо]] ва ҳавзаи илмии Машҳад аз шаҳристони [[Зобул]] дар устони [[Сиистон|Систон]] ва [[Балучистон]] ба шаҳристони Фаремон дар устони Хуросон муҳоҷират кард. Муртазо Мутаҳҳарӣ дар кӯдакӣ барои фарогирии дуруси ибтидоӣ ба мактабхона рафт. Дар синни дувоздаҳсолагӣ ба ҳавзаи илмии Машҳад рафт ва ба таҳсили муқаддамоти улуми исломӣ пардохт. Дар соли 13161937 барои такмили таҳсилоти худ озими ҳавзаи илмии [[Қум]] шуд. Андаке пеш аз сафари Мутаҳҳарӣ ба Қум, Абдулкарим Ҳоири Яздӣ, бунёнгузори ҳавзаи илмия даргузашта буд ва раёсати ҳавзаро се тан аз мударрисони бузурги он — Сайид Муҳаммад Ҳуҷҷат, Сайид Садруддин Садр ва Сайид Муҳаммадтақии Хонсорӣ ба ӯҳда гирифта буданд.

Муртазо Мутаҳҳарӣ, ки аз шахсиятҳои муҳим дар Инқилоб исломӣ аст, ба унвони як шахсияти систонӣ камтар шинохта мешавад. Падарбузурги Муртазо Мутаҳҳарӣ, яъне охунд муллоМулло Муҳаммадалии Кихо, аз уламои барҷастаи систонӣСистон буда, ки ба ҳамроҳи хонаводаи хеш, яъне падари Муртазо Мутаҳҳарӣ ба минтақаи [[Хуросон]] кӯч мекунанд ва барои ҳамин эшон камтар ба унвони як систонӣ шинохта шудаанд.

Гарчи иртиботи Муртазо Мутаҳҳарӣ бо [[Сайид Руҳуллоҳ Хумайнӣ]] пас аз табъиди ӯ аз Эрон ба василаи нома ва ғайра истимрор дошт, вале дар соли 1976 муваффақ гардид, мусофирате ба Наҷаф намуда ва зимни дидор бо Хумайнӣ дар бораи масоили муҳимми неҳзат ва ҳавзаҳои илмия бо вай машварат намояд. Пас аз марги Хумайнӣ ва оғози давраи ҷадиди неҳзати исломӣ, Мутаҳҳарӣ ба таври тамомвақт дар хидмати неҳзат қарор гирифт. Вай дар даврони иқомати Руҳуллоҳ Хумайнӣ дар Париж низ сафаре ба он шаҳр намуд. Дар ҳамин сафар Хумайнӣ ӯро масъули ташкили Шӯрои инқилоб кард. Ҳангоми бозгашт Руҳуллоҳ Хумайнӣ ба Эрон, Мутаҳҳарӣ масъулияти кумитаи истиқбол аз Имомро шахсан ба ӯҳда гирифт. Хумайнӣ пас аз марги вай, дар паёми ҷудогонае хитоб ба ҷавонону равшанфикрон, ононро тавсия ба истифода аз кутуби Муртазо Мутаҳҳарӣ кард.