|
|Номи тоҷикӣ= Раззоқ Ғаффоров
|Номи аслӣ= Раззоқ Ғаффоров
|Акс=noimageГаффоров Раззок.gifjpg
|Зодрӯз= [[15 январ]] и соли [[1932]]
|Зодгоҳ= ш. [[Самарқанд]]
|Даргузашт= [[25 май]]и соли [[2001]]
|Вазифа= олим, узви вобастаи АИ ҶТ
}}
'''Раззоқ Ғаффоров ''' - ( [[15 .01. январ]] и соли [[1932 ]], н. [[Самарқанд]] – ваф. [[25 .05. май]]и соли [[2001 ]] ), олими забоншинос, доктори илми филологӣ (1980), профессор (1986), узви вобастаи АИ ҶТ (1991). Узви ИНИттфоқи нависандагони Тоҷикистон ( аз с.1989), дорандаи [[Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯалӣ ибни Сино ]] (1989), “Аълочии маорифи Тоҷикистон” (1992). ▼
▲Раззоқ Ғаффоров (15.01.1932 – ваф. 25.05.2001), олими забоншинос, доктори илми филологӣ (1980), профессор (1986), узви вобастаи АИ ҶТ (1991). Узви ИН Тоҷикистон (аз с.1989), дорандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯалӣ ибни Сино (1989), “Аълочии маорифи Тоҷикистон” (1992).
==Ҳолнома==
Дар д. Хоҷа Ғуломи н. Самарқанд ба дунё омадааст. Дар шӯъбаи забон ва адабиёти Донишкадаи омӯзгории тоҷик, ки аз ҷониби [[Тоҷикистон]] дар [[Самарқанд]] таъсис дода шуда буд, таҳсил намудааст (1947-1949). Муаллими мак.мактаби миёнаи д. Чоркӯҳи н. Исфараи Тоҷикистон ва қарияи Оҳалики н. Самарқанд (1949-1951), Донишгохи омӯзгории Самарқанд ба номи С. Айнӣ (1954-1959). С. 1959 бо даъвати маъмурияти ИЗА ба номи Рӯдакии АФ[[Фарҳангистони Тоҷ.улуми Тоҷикистон|АИ Тоҷикистон]] ба Сталинобод омадааст: ход.ходими хурди илмии шӯъбаи забони адабии тоҷик (1959-1965), муд.мудири шӯъбаи лаҳҷашиноси (1965-921992) Институти ЗА ба номи А. Рӯдакии АФ[[Фарҳангистони улуми Тоҷикистон|АИ Тоҷикистон]]. Соли [[1992]] маъмурияти Донишгоҳи давлатии Самарқанд ба номи А. Навоӣ барои таҳкими факултети филологияи тоҷик ӯро ба кор даъват намуд, ки дар он ҷо то охири умр мудири кафедраи забони тоҷ. буд. 15 нафар унвонҷӯ зери роҳбариаш рисолаи номзади дифоъ кардааст. Ба номи ӯ Омузишгоҳи омӯзгории [[Хуҷанд]] гузошта шудааст.
== Мероси илмӣ ==
Муаллифи бештар аз 300 асару мақолаи илмӣ ва монография, аз ҷумла:
Муаллифи бештар аз 300 асару мақолаи илмӣ ва мон., аз ҷумла “Забон ва услуби Раҳим Ҷалил” (1966), “Замон ва забон” (1975), “Устоди бузурги сухан” (1978), “Шеваҳои ҷанубии забони тоҷикӣ” (қ.3 “Синтаксиси ҷумлаи содда”, 1979), “Синтаксиси лаҳҷаҳои тоҷикӣ” (1993), “Наттоқ ва устоди калом” (1999), яке аз муаллифони китоби дарсии “Услубшиносӣ дар мактаби миёна ва олӣ”, китобҳои дарсии “Забони тоҷикӣ барои факултаи филология”, “Грамматикаи академии забони тоҷикӣ”, асари 5-ҷилдаи “Шеваи ҷанубии забони тоҷикӣ”, ки барои он бо чанд тан аз ҳамкорон ва шогирдон сазовори [[Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯалӣ ибни Сино]] гардидааст ([[1989]]). Раиси Шӯрои дифои рисолаҳои док. ва номз. ИЗА ба номи Рӯдакии АФ ҶТ (1989-1993). С. [[1992]] маъмурияти Донишгоҳи давлатии Самарқанд ба номи А.Навоӣ барои таҳкими фак. филологияи тоҷик ӯро ба кор даъват намуд, ки дар он ҷо то охири умр муд. каф. заб. тоҷ. буд. 15 нафар унвонҷӯ зери роҳбариаш рисолаи номз. дифоъ кардааст. Ба номи ӯ Омузишгоҳи омӯзгории [[Хуҷанд]] гузошта шудааст.
* “Забон ва услуби Раҳим Ҷалил” (1966),
* “Замон ва забон” (1975),
* “Устоди бузурги сухан” (1978),
* “Шеваҳои ҷанубии забони тоҷикӣ” (қ.3 “Синтаксиси ҷумлаи содда”, 1979),
* “Синтаксиси лаҳҷаҳои тоҷикӣ” (1993),
* “Наттоқ ва устоди калом” (1999),
яке аз муаллифони китоби дарсии:
* “Услубшиносӣ дар мактаби миёна ва олӣ”,
* “Забони тоҷикӣ барои факултаи филология”,
* “Грамматикаи академии забони тоҷикӣ”,
* “Шеваи ҷанубии забони тоҷикӣ” (асари 5-ҷилда)
ки барои он бо ҳамкорон ва шогирдон сазовори [[Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯалӣ ибни Сино]] гардидааст ([[1989]]). Раиси Шӯрои дифои рисолаҳои доктори ва номзадии ИЗА ба номи Рӯдакии [[Фарҳангистони улуми Тоҷикистон|АИ Тоҷикистон]] (1989-1993).
== АдабиётМанобеъ==
ЭнсиклопедияиАслҳо советиива РСС Тоҷикистон. Ҷилди 2наслҳо. – Душанбе, 19892013, - с.47
{{Scientist-stub}}
{{Тоҷикистон}}
[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо аз рӯи алифбо|*]]
[[Гурӯҳ: Фарҳанги Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ: Олимони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Олимони Фарҳангистони улуми Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Дар Самарқанд таваллудшудагон]]
| 