|
Илми Ахлоқ шохаи аз улуми инсонӣ аст, ки мавзӯъи он шинохти мусодиқи арзишҳо ва баёнгари роҳҳои касби фазоил ва тарки разоил аст. Дар фалсафаи ахлоқ дар бораи хуб ё бад будани як амр чанд гироиш вуҷуд дорад. Як гироиш танҳо дар сурати як амрро хуб медонад, ки натиҷа(ҳо)и дилхоҳ ба ҳамроҳи дошта бошад<ref>Аз Википедиаи порсӣ https://fa.wikipedia.org/wiki/اخلاق</ref>.
Ахлоқ ҳамчун унсури иртифоъ додани сатҳи маданият, иқтисод ва тамоми соҳаҳои пешрафткунандаи ҷавомеъ ҳамвора будааст ва мебошад. ▼ Таърих шоҳид аст, ки ҳар ҷомеъае аз ахлоқу маърифат ва дониш ба ҳар андозае дурӣ гузинад, ҳамон андоза ба инқирози худ наздикӣ кардааст. Барои мисоол тамаддуни Шарқ аз авохири асри Х то асри XV асрҳои тиллоии худро аз сар гузаронд, чун ки дар ин қурун тамаддуни Шарқ дорои сатҳи баланди ахлоқимаърифатӣ ва сипас дониш буд. ▼ Дар ин асрҳо модари Шарқ фарзандони фарзона ва барумандеро дар домони худ парварид ва пешкаши ҷомеъа намуд, ки дорои ахлоқи ҳамида ва фарҳанги волои инсонӣ, дониш ва дигар тавоноиҳо буданд. Ин фарзандон таърихро мутаҳайир ва ҷаҳонро тасхир намуданд. Ва онҳо тарбиятёфтаи мактаби воҳид, мактаби бузурги Шарқ буданд.
Дар аснои хондани гуфтаҳои дар боло зикр шуда, дар зеҳни мутолиъакунанда суолҳое пайдо мешаванд, амсоли: ,,Чаро модари Шарқ (тоҷик), ки иддио мекунад, дорои фарҳанг ва ахлоқи шарқиёна (тоҷикона) аст дигар фарзандони фарзонаву баруманд ба воя намерасонад?”
Банда азм гирифтаам, ки дар қолиби як муроҷиъат ба ин суол каме ҳам бошад аз нигоҳи худам равшанӣ андозам.
Сабабҳои кам будани фарзандони фарзона ва баруманди Шарқ (тоҷик) дар айни замон бисёранд, ки дар поён як чантои онҳоро дида мебароем.
А) Сабаби якум ва мушкилислоҳшаванда, ин сатҳи пасти ахлоқ ва маърифати тамаддуни Шарқ (тоҷик) дар ҷаҳони имрӯза мебошад.
Шарқ имрӯзҳо ҷаҳони III-вум ба ҳисоб меравад, ки ин ҳама марбут ба сатҳи пасти ахлоқи ҷомеъа мебошад.
Имрӯзҳо коҳишёбии ахлоҳ дар ҷомеъаи мо ба назар мерасад, ки ин раванд хушбахтона суръати худро каме паст кардааст.
Роҳҳои халосӣ ёфтан аз ин мушкилӣ зиёд аст. Яке аз онҳо ин улгӯсозӣ барои ҷавонон ва насли наврас мебошад.Падарону модарон, муаллимон ва зиёиён бояд улгӯсозӣ кунанд то ҷавонон ва насли наврас тавонанд онҳоро дар зиндагӣ сармашқи худ қарор диҳанд.
Б) Сабаби дуввум ин паст будани сатҳи дониш дар ҷомеъа мебошад, ки нақши ахлоқи бад дар ин хеле бузург аст ва он саддест барои муртафеъ шавии сатҳи дониш.
Бо ислоҳи ахлоқ табиист, ки дониш низ пешрафт мекунад.
Умедворем дар ояндаи наздик бо зиёдшавии теъдоди макотиби шарқӣ ва сирф тоҷикона, ахлоқ ва дониш дар ҷомеъаи мо ислоҳ мешавад ва ба овони тиллоии худ дар таърихи башарят бирасем ва онгоҳ мо метавонем сарамонро ба баландии қуллаи Исмоили Сомонӣ бардорем, бо садои баланд, ба паҳноии ин кураи хокӣ, бо ифтихор фарёд занем: ,,Мо тоҷикем”.
Ин танҳо бо талоши музоаф ва кушиши хастагинопазир муяссар мешаваду бас.
▲ Ахлоқ ҳамчун унсури иртифоъ додани сатҳи маданият, иқтисод ва тамоми соҳаҳои пешрафткунандаи ҷавомеъ ҳамвора будааст ва мебошад.
▲ Таърих шоҳид аст, ки ҳар ҷомеъае аз ахлоқу маърифат ва дониш ба ҳар андозае дурӣ гузинад, ҳамон андоза ба инқирози худ наздикӣ кардааст. Барои мисоол тамаддуни Шарқ аз авохири асри Х то асри XV асрҳои тиллоии худро аз сар гузаронд, чун ки дар ин қурун тамаддуни Шарқ дорои сатҳи баланди ахлоқимаърифатӣ ва сипас дониш буд.
Хонандаи синфи 9 ,,В”
Амини Баҳромзод
== Манбаъ ==
--[[Вижа:Contributions/109.68.237.14|109.68.237.14]] 12:46، 29 Июн 2014 (UTC)'''''Italic text''''''''Italic text'''''''
<references/>
[[Гурӯҳ:Ахлоқ]]
[[Гурӯҳ:Шохаҳои фалсафа]]
[[Гурӯҳ:Фалсафаи ахлоқ]]
| 