Меҳмон Бахтӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

Content deleted Content added
Ibrahim (баҳс | ҳисса)
No edit summary
х илова
Сатри 1:
{{ятим}}
{{Зиндагинома
|Номи тоҷикӣ=
Line 5 ⟶ 4:
|Акс=noimage.gif
|Зодрӯз=[[25 март]]и<ref>Салом алейкум, Таджикистан! Анонсы событий, прогноз погоды на 25 марта 2014 года (Азия Плюс) http://news.tj/ru/news/salom-aleikum-tadzhikistan-anonsy-den-v-istorii-prognoz-pogody-na-25-marta</ref> [[1946]]<ref>Меҳмон Бахтӣ - Озодагон http://www.ozodagon.com/meshinosed/10820-memon-baht.html</ref>
|Зодгоҳ=[[деҳаи Шул]]иШули [[ноҳияи ҒармРашт]],[[ҶШС Тоҷикистон]]
|Вазифа= [[нависанда]], шоъиршоир ва дромнавис
}}
 
'''Меҳмон Бахтӣ''' - нависанда, шоъиршоир ва дромнависи тоҷик, раиси [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] аст.<ref>Интихоби дубораи Меҳмон Бахтӣ ба раёсати ИН http://www.bbc.co.uk/tajik/news/2009/07/090703_writerunion.shtml</ref>
 
Меҳмон Бахтӣ моҳи[[25 мартимарт]]и соли 1946 дар [[деҳаи Шул]]и [[ноҳияи ҒармРашт]] ба дунё омадааст.
Ӯ соли 1958 Омӯзишгоҳи педагогӣ ва соли 1963 факулати таъриху адабиёти Донишкадаи давлатии омӯзгории Тоҷикистонро ба поён расондааст. Шурӯъ аз с. 1963 дар идораҳои радио,
 
телевизион ва театр кор кардааст. С.
Ӯ соли 1958 Омӯзишгоҳи педагогӣ ва соли 1963 факулати таъриху адабиёти Донишкадаи давлатии омӯзгории Тоҷикистонро ба поён расондааст.
1978-1980 директори хонаи адибони ба
 
номи М.Турсунзода буд. Аз ибтидои
Аз соли 1995 то 2000 вакили мардумии Маҷлиси Олии Тоҷикистон, даъвати якум аз ҳавзаи интихобии 35-уми ноҳияи Ғарм ва ҳамзамон раиси комиссия оид ба этикаи депутатӣ ва имтиёзҳои депутатӣ буда, соли 2005 узви Маҷлиси Миллӣ интихоб мегардад.
солҳои 60-и асри XX эҷод мекунад.
 
Муаллифи достони бачагонаи «Қиссаи
Соли 1999 сардори шӯъбаи ташвиқоти адабиёти Иттиҳоди нависандагон таъин мешавад. Баъд аз он, солҳои 2004 ва 2009, ду бор ба ҳайси раиси Иттиҳоди нависандагони Тоҷикистон интихоб гардида, то ҳол ин симматро ба уҳда дорад.
минқори каҷ» (1968), песаҳои «Лаҳзаи ҷовид» (1967),
 
«Ташнаи дидор» (1969), «Эҳ, ҷавонӣ, ҷавонӣ» (1973),
Меҳмон Бахтӣ муаллифи драмаи “Шоҳ Исмоили Сомонӣ”, повести “Хубон”, “Мӯйсафед”, маҷмӯи шеъри “Илҳом”, “Орзуҳои ширин” ва ғайра мебошад. Бисёре аз осори ӯ ба забони русӣ, украинӣ, узбакӣ, озарӣ ва қирғизӣ таҷумаву нашр шудаанд.
маҷмӯаи шеърҳои «Пайғоми баҳор» (1975), «Мазҳакаи
роҳзан ва кӯзагар» (1975) ва силсилаи сурудҳост.
Песаҳои «Ошёни баланд»-и Меҳмон Бахтӣ аз ҳаёту эҷодиёти
М.Турсунзода ва «Лаҳзаи ҷовид» аз ҳаёти аввалин
муаллимаҳои кӯҳистони Қаротегин ҳикоят мекунанд.
Меҳмон Бахтӣ муаллифи повестҳои «Оҳи сабук» (1971), «Хубон»
(1978), «Пирамард» (1982) ва маҷмӯаҳои «Илҳом»
(1979) «Песаҳо» (1982), «Хаёли ширин» (1985), «Рӯҳи
тавоно» (1987) мебошад. Меҳмон Бахтӣ шоири суруднавис аст.<ref>Донишномаи Ҳисор.-Душанбе: "Ирфон", 2015, - с. 368 </ref> Аз соли 1995 то 2000 вакили мардумии Маҷлиси Олии Тоҷикистон, даъвати якум аз ҳавзаи интихобии 35-уми ноҳияи Ғарм ва ҳамзамон раиси комиссия оид ба этикаи депутатӣ ва имтиёзҳои депутатӣ буда, соли 2005 узви Маҷлиси Миллӣ интихоб мегардад.
Соли 1999 сардори шӯъбаи ташвиқоти адабиёти Иттиҳоди нависандагон таъин мешавад. Баъд аз он, солҳои 2004 ва 2009, ду бор ба ҳайси раиси Иттиҳоди нависандагони Тоҷикистон интихоб гардидагардидааст. Меҳмон Бахтӣ муаллифи драмаи “Шоҳ Исмоили Сомонӣ”, топовести ҳол“Хубон”, ин“Мӯйсафед”, симматромаҷмӯи шеъри “Илҳом”, “Орзуҳои ширин” ва ғайра мебошад. Бисёре аз осори ӯ ба уҳдазабони русӣ, украинӣ, узбакӣ, озарӣ ва қирғизӣ таҷумаву нашр дорадшудаанд.
 
{{bio-stub}}
Line 27 ⟶ 36:
 
[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо аз рӯи алифбо]]
{{тоҷикистон}}
[[Гурӯҳ:Руасои Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо аз рӯи алифбо]]
[[Гурӯҳ:Адибони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:РуасоиУзви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Маҷлиси Намояндагони МО Тоҷикистон даъвати IV]]
[[Гурӯҳ:Вакилони Маҷлиси Намояндагони Ҷумҳурии Тоҷикистон даъвати V]]