|
}}
'''Самариддин Саъдиев''' (10 [[январ]]и соли [[1918]] ш. [[Самарқанд]] - [[29 май]]и соли [[1983]] ш. Душанбе), ҳунарпешаи санъати мусиқӣ, театрӣ ва кинои[[синамои тоҷик,]]. [[Ҳунарпешаи хизматнишододаихизматнишондодаи (шоиста)иҶШС Тоҷикистон]].
==Зиндагинома==
Самариддин Саъдиев 10 [[январ]]и соли [[1918]] дар ш. [[Самарқанд]] ба дунё омадааст. Ӯ аз хурдсоли шавқи санъати театро дӯст дошта дар синни 13-солагиаш дар театри «Кӯккӯйлак»-и ш. [[Самарқанд]] ҳамчун ҳунарпеша баромад мекард.
Солҳои 1932-1935 дар техникуми театрӣ ва солҳои 1935-1936 дар омӯзишгоҳи мусиқавии ш. [[Тошканд]] таҳсилро давом дода, инчунинҳамчунин берун аз дарс ҳамчун ҳунарпешаи театри «Малые формы» («Нақшҳои хурд») ш. Тошканд баромад мекард. Баъд аз хатми омӯзишгоҳ, ӯ соли 1936 бо даъвати ҳукумати Тоҷикистон ҳамчун ҳунарпешаи [[Театри давлатии академии драмавии ба номи А. Лоҳутӣ|Театри драмавии ба номи А. Лоҳутӣ]] ба шаҳри [[Сталинобод]] меояд. С. Саъдиев аз соли 1940 дар театри навташкилшудаи опера ва балети ба номи С. Айнӣ ва минбаъд солҳои зиёд (1942-1970) дар [[Филармонияи давлатии Тоҷикистон ба номи А. Ҷӯраев|Филармонияи давлатии Тоҷикистон]] ҳамчун ҳунарпеша ҳунарнамоӣ намудааст. Дар давоми фаъолияти эҷодии хеш С. Саъдиев дар кори студияи [[Телевизиони Тоҷикистон]] саҳм гузоштааст. Солҳои аввали фаъолияти эҷодӣ дар [[Телевизиони Тоҷикистон]] - 1959-1960 ӯ ҳамчун коргардони намоишҳо барои бачагон дар сарредаксияи адабӣ-драмавӣ кор кардааст.
== Фаъолияти эҷодӣ ==
С. Саъдиев дар катори ҳунарпешаву шоиру нависандагониадибони номдори ҶШС Тоҷикистон иштирокчии ДаҳаҳоиДаҳаи адабиет ва санъати тоҷик дар ш. [[Москва]] буд, ки солҳои [[1941]], [[1949]] ва [[1957]] шуда гузаштааст. С. СаъдиевӮ иштирокчии яке аз аввалин озмунҳоиозмуни Умумииттифоқии артистони эстрада аз Тоҷикистон астбуд. Даври якӯми озмун дар ш. [[Тошканд]] соли 1946 шуда гузашт., Ӯдар он Саъдиев ғолиби даври озмуни осиёимиёнагӣ гардида,гардид. 20 июл - 2 августи соли [[1946]] дар ш. [[Москва]] дар озмуни ҷамъбастии Умумииттифоқии артистони эстрада иштирокқувваозмои намуда дар натиҷа Лауреати озмуни Умумииттифоқии артистони эстрада (1946) шудааст. Соли [[1962]] С. Саъдиев барои хизмати шоиста дар ҷодаи санъати мусиқӣ, театрӣ ва синамои тоҷик бо унвони [[Ҳунарпешаи хизматнишододаихизматнишондодаи (шоиста)иҶШС Тоҷикистон]] сарфароз шудааст.
== Ҳунарнамоӣ дар синамо ==
Ҳунарнамоӣ дар [[синамои тоҷик]] дар ҳаётифаъолияти эҷодии С. Саъдиев саҳифаи дурахшоне буд. Соли 1956-1957 ӯ дар кинофилми бадеӣ-мазҳакавии [[Ман бо духтаре вохурдам (филм)|«Ман бо духтаре вохӯрдамвохурдам»]] (ба заб. русӣ «Я встретил девушку» - режиссёр Р. Перельштейн, ба заб. русӣ), яке аз нақшҳои асосиро офаридааст. С. Саъдиев дар ин кинофилм[[филм]] нақши «мӯзадӯзмузадӯз» - ро иҷро кардааст. Кинофилми мазкур аз суруду рақсҳои миллии тоҷикӣ иборат буда оҳангсози он А.Андрей Бабаев дар асоси шеърҳои [[Мирзо Турсунзода]] оҳанг офаридааст. Сурудҳои дилчаспи кинофилми [[Ман бо духтаре вохурдам (филм)|«Ман бо духтаре вохурдам»]] ва аз ҷумла суруди мӯзадӯз «Ко мне друзья» («Биёед лӯстондӯстон») солҳои 50 – 60–ӯм дар гӯшаву канори [[Иттиҳоди Шӯравӣ]] хуш қабул гардида байни мардуми иттиҳод сароида мешуданд. КинофилмиФилми бадеӣ-мазҳакавии «Ман бо духтаре вохӯрдам» дар давлатҳои хориҷии [[Осиё]] ва [[Африко]] низ намоиш дода шудааст. Филми номбурда дар кинофестивали аввалини мамлакатҳои [[Осиё]] ва [[Африко]] дар ш. Қоҳира соҳиби ҷоизаи "Кӯзаи бузург" гардидааст.<ref>[https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%AF_%D0%B2%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B5%D1%82%D0%B8%D0%BB_%D0%B4%D0%B5%D0%B2%D1%83%D1%88%D0%BA%D1%8 Я встретил девушку ru.wikipedia.]</ref>
==Нақшҳои С. Саъдиев дар офаридани кинофилмҳои бадеии:"Тоҷикфилм"==
* «Ман бо духтаре вохӯрдам»,
* «Вақти зангирии писар расид»,
* «Шераки далер»,
* «Тӯфон дар водӣ»,
* «Бо завқ нигоҳ кун» <ref name="ReferenceA">Энциклопедия кино Таджикистана. - Душанбе,2012, с. 188</ref>
нақшҳои ҷолиб офаридааст.<ref name="ReferenceA">Энциклопедия кино Таджикистана. - Душанбе,2012, с. 188</ref>
== Мукофотҳо ==
С. Саъдиев барои хизмати шоиста дар ҷодаи санъати мусиқӣ, театрӣ ва кинои[[синамои тоҷик]] бо
* ордени «Нишони фахрӣ»([[1957]]),
* медалҳои «Барои Ғалаба бар Германия дар Ҷанги Бузурги Ватании с. 1941-1945» ([[1945]]),
| 