Ноҳияи Носири Хусрав: Тафовут байни таҳрирҳо

!colspan="2" bgcolor="BBDDFF" | Ҷуғрофиёи табиъӣ

|-bgcolor="#FFFFFF"

|-

|-bgcolor="#FFFFFF"

|-bgcolor="#FFFFFF"

|-bgcolor="#FFFFFF"

|-

!colspan="2" bgcolor="BBDDFF" | Мардум

|-bgcolor="#FFFFFF"

|-bgcolor="#FFFFFF"

|Забони расмӣ : || [[тоҷикӣ]]

|Шумораи мошинҳо : || 03РТ

|}

 

 

 

Ин [[ноҳия]] [[27 октябр]]и соли [[1939]] дар бахше аз [[вилояти Сталинобод]] дар [[Республикаи Советии Социалистии Тоҷикистон|Ҷумҳурии Шӯравии Сосиалистии Тоҷикистон]] таъсис ёфта<ref>[http://wwhp.ru/stali.htm СТАЛИНАБАДСКАЯ ОБЛАСТЬ]</ref> ва дар солҳои [[1930]]—[[1970]] ба ёди [[Микоян, Анастас Иванович|Анастас Микоян]], яке аз раҳбарони шӯравӣ, '''ноҳияи Микоянобод''' номида мешуд<ref>[http://bse2.ru/book_view.jsp?idn=030292&page=432&format=html ''Введенский Б.А.'' Большая советская энциклопедия, Том 27 — Большая Советская Энциклопедия Второе издание]</ref>.

== Ҷойгоҳ ==

Ноҳияи Носири Хусрав бо сарзамине 800 км² дар дараи рӯди Кофурниҳон ҷой дорад. Дар шимол бо [[ноҳияи Рӯдакӣ]], дар шарқ — бо [[ноҳияи Дӯстӣ]], дар ғарб — бо [[ноҳияи Шаҳритус]] аз ноҳияҳои [[вилояти Хатлон]] ва дар ҷануб — бо [[ноҳияи Қалъаи Зол]] аз ноҳияҳои [[Вилояти Қундуз]]и Афғонистон ҳаммарз аст.

== Таърих ==

Мардум дар дараи [[рӯди Кофурниҳон]] аз нимаи дувуми ҳазораи I пеш аз милод маскун буда ва шабакаи густардаи обёрӣ падид оварда будаанд. Киштзори каронаи рости ин рӯдро ҷӯйе обёрӣ мекардааст, ки саргаҳаш 18 км шимолтар аз шаҳраки Қубодиён ҷой дошта аст. Як ҷӯи дигар киштзори каронаи чапи рӯдро обёрӣ мекардааст<ref>''Дьяконов М. М.'' Археологические работы в нижнем течении реки Кафирнигана (Кобадиан). Труды Таджикской археологической экспедиции. Т. 2. — М. — Л., — с. 252; 292</ref>.

Номи Қубодиён дар манобеъи садаҳои миёна ба гунаҳои {{lang-fa|«قبادیان»}}, {{lang-fa|«قوادیان»}} ва {{lang-fa|«قباذیان}}» омада ва дар он замон сарзамини миёни рӯдҳои [[Сурхондарё]] ва [[Вахш]]ро меномиданд.

Нахустин бор аз Қубодиён ба гунаи {{lang-fa|«قبادیان»}} дар [[Таърихи Табарӣ|«Торихи Табарӣ»]], навиштаи [[Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ]], дар замони лашкаркашии Асад ибни Абдуллоҳ ба Хутталон дар [[соли 725]] ёд шудааст<ref>''Ат-Табари, Абу Джафар Мухаммад ибн Джарир''. [http://www.vostlit.info/Texts/rus10/Tabari/text5.phtml?id=1382 «История пророков и царей», пер. В. И. Беляева, О. Г. Большакова, А. Б. Халидова. Ташкент. Фан. 1987]</ref>.

 

Дар [[садаи IX]] м. Қубодиён яке аз бахшҳои [[вилояти Хатлон|Хутталон]]<ref>''Abu Аli Ahmad ibn Omar ibn Rosteh''. Kitab al-a’lak an-nafisa. Ed. M. J. de Goeje. Bibliotheca geographorum arabicorum. Pars 7. — Lugduni Batavorum: E. J. Brill, 1967. — P. 1—230. — с. 93</ref>, ва дар садаи X м. дар замони аморати [[Сомониён]] — бахше аз вилояти [[вилояти Сурхандарё|Чағониён]]<ref>''Shamsaddin Abu Abdullah Mohammad ibn Ahmad al-Moqaddasi''. Descriptio Imperii moslemici. Ed. M. J. de Goeje. Bibliotheca geographorum arabicorum. Pars 3. — Lugduni-Batavorum, 1967. — 498 p. — с. 49, 284</ref> будааст.

Бино бар навиштаи ас-Самъонӣ, Қубодиён дар [[садаи XII]] м. «ноҳияе ободон» аз бахшҳои [[Балх]] будааст. Қубодиён дар садаҳои миёна яке аз калонтарин шаҳрҳои Мовароуннаҳр буда. Сарзамини Қубодиён чанд шаҳри бузургу ободон доштааст ки дар миёни кӯҳсор дар поёноби рӯди Кофурниҳон ва начандон дур аз Омударё ҷой доштаанд<ref>''Камалиддинов Ш. С.'' [http://www.kroraina.com/casia/kamalid/kamal2_10.html Историческая география Южного Согда и Тохаристана по арабоязычным источникам IX — начала XIII вв.]</ref>.

 

Пас аз инқилоби Бухоро дар соли 1920 ва таъсиси [[Ҷумҳурии Мухтори Шӯравии Сотсиалистии Тоҷикистон]] Қубодиён бахше аз [[вилояти Қурғонтеппа]] гардид ки то соли 1929 вуҷуд дошт. Вилояти Қурғонтеппа дар он сол ба округ табдил дода шуд. Соли 1931 округи Қурғонтеппа барҳам дода шуд ва сарзамини он тобеъи ҷумҳурӣ шуд. Аз [[4 январ]]и соли [[1944]] ин ноҳия бахше аз [[вилояти Қурғонтеппа]] шуд.

== Мардум ==

 

== Бахшбандӣ ==

{{Дар нақша}}

== Эзоҳ ==