Фазлиддин Муҳаммадиев: Тафовут байни таҳрирҳо

Ҳикояҳои алоҳидаи А. Чехов, Т. Драйзер, романи А. Стил «Зарбаи аввалин», қиссаву романҳои Ч. Айтматов «Ҷамила», «Дуроҳаи бӯронӣ» ва «Алвидоъ, Гулсарӣ!», романи А. Қаҳҳор «Модарони меҳрубони ман» ва ғ.-ро устодона ба тоҷикӣ гардондааст.<ref> Адибони Тоҷикистон (маълумотномаи мухтасари шарҳиҳолӣ)./Таҳия ва танзими Асрори Сомонӣ ва Маҷид Салим. – Душанбе, «Адиб», 2014, – с. 144 ISBN 978-99947-2-379-9 </ref>

Дар бораи Фазлиддин Муҳаммадиеви публисист ягон асари таҳкикӣ вуҷуд надорад. Вале зимни таҳлили асарҳои калонҳаҷми ӯ чунон ки ишора рафт, баъзе фикру мулоҳизаҳо баён шудаанд. Аз ҷумла, мунаккиди шинохта Соҳиб Табаров дар заминаӣ очерку ҳикояҳои нахустини Ф. Муҳаммадиев андешаронӣ карда, навишта буд: {{аввали иқтибос}}''«дар очерк аксаран ҳамон ҷавҳари зиндагӣ асоси мавзуъромавзӯъро ташкил мекунанд, ки онҳоро худи нависанда бевосита дида, мушоҳида карда, дар бораи онҳо тасаввуроти муайяни худро дорад ва ба онхо дуруст бахо дода метавонад''{{охири иқтибос}} <ref>Табаров С. Очерк ва ҳикоя бояд жанрҳои ҷанговари адабиёти имрӯзаи тоҷик гарданд // Шарқи сурх, 1959. -. № 6. - С. 144</ref> <ref>Табаров С. Ҳаёт, адабиёт, реализм. - Душанбе:' Ирфон, 1966. - С. 219.</ref> Муҳақиқ аз боби очеркҳои «Муҳоҷирон» ва «Фаттоҳ ва Музаффар» сухан ронда, дуруст таъкид менамояд, ки Ф. Муҳаммадиев дар атрофи {{аввали иқтибос}}''«масъалаҳои иқтисодиёти колхозӣ» сухан ронда, зимни таҳлили онҳо «характер ва хусусиятҳои каҳрамононро мекушояд»''{{охири иқтибос}} Таваҷҷуҳи К. Раҷабовро маҳорати Ф. Муҳаммадиев дар идрок ва донистани {{аввали иқтибос}}''«характерноктарин ҳодисаҳои дороӣ аҳамияти калон»''{{охири иқтибос}} <ref>Раҷабов К. Очерк - жанри ҷанговар // Садои Шарқ, 1965. № 11. - С. 155.</ref> ҷалб кардаст.

<references/>