Меҳргон: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
Шухрат Саъдиев (баҳс | ҳисса) |
Дӯстдори адаб (баҳс | ҳисса) No edit summary |
||
Сатри 191:
[[Фирдавсӣ]] дар ҷойи дигар ҳам аз Меҳргон ёд карда аз ҷумла менависад:
:Бикард андар он кўҳ оташкада,
:Бад-ў тоза шуд Меҳргон ва сада.
Таърихи Маҳргон ба ҳазори дуюми пеш аз мелод рост омада умри 4000 сола дорад. Фирдавсӣ дар “Шоҳнома” пайдоиши ҷашни мазкурро ба ҳукумронии даврони шоҳ Фаридун ишра кардааст. Тақвими эрониёни пеш аз Ҳахоманишин дорои ду фасл тобистон ва зимистон буд, ки Наврӯз ҷашни оғази соли ҷадид ва фасли тобистон, Меҳргон ҷашни оғози нимаи дуюми сол фасли зимистон будааст.
[[Абурайҳони Берунӣ]] низ ин гуфтаро таид намуда, дар «Китоб-ут-тафҳим ли авоили санаот-ит-танҷим» навиштааст: {{аввали иқтибос}}«Меҳргон чист? — Шонздаҳум рўз аст аз меҳрмоҳ ва номаш Меҳр. Ва андар ин рўз Афридун зафар ёфт бар Биюросби Ҷоду, он-к маъруф ба Заҳҳок. Ва ба кўҳи Дамованд боз дошт. Ва рўзҳо, ки сипаси Меҳргон аст, ҳама ҷашнанд бар кирдори он-ч аз паси Наврўз бувад. Ва шашуми он Меҳргони бузург бувад ва Ромрўз ном аст ва бад-ин донандаш»{{охири иқтибос|сарчашма=Берунӣ Аттафҳим. - Душанбе, 1973, с.144}}.
Line 297 ⟶ 298:
[[Гурӯҳ:Идҳои Тоҷикистон]]]]
[[Гурӯҳ:Ҷашну маросимҳо дар Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Ҷашнҳои бостонӣ]]
| |||