Акбари Бузург: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Акбар Абулфатҳ Ҷалолуддин Муҳаммад''' ([[Соли1542|1542]] – [[Соли 1605|1605]]) — сеюмин ва машҳуртарин [[подшоҳПодшоҳӣ|подшоҳи]]и [[Ҳиндустон]] аз силсилаи [[Темуриён]]и [[Ҳиндустон|Ҳинд]] (Муғулҳои бузурги Ҳинд), [[арбоби]] [[давлат]], [[сарлашкар]].

Пас аз марги Ҳумоюн (1556) дар 14-солагӣ соҳиби тахту тоҷи давлати Ҳиндустон шуд. Азбаски ӯ ҳанӯз хурдсол буд, корҳои давлатиро то муддате [[вазир]]аш [[Байрамхон]] сомон медод. Пас аз 18-солагӣ (аз соли 1560) Акбар зимоми давлатдориро ба дасти худ гирифт.

Вай дар навбати аввал тавонист муқовимати афғонҳоро рафъ кунад ва минбаъд Ҷайнпур, Гволиур, Аҷмир, Гондвоноро тасхир карда, мулкҳои Читор ва Тантҳамборро ҳам зери итоати худ даровард. Андаке баъдтар навоҳии бойи [[Роҷистон]], [[Гуҷарот]], [[Бамғол]], [[Кобул]], [[Кашмир]], [[Синд]], [[Дакан]], Аҳмаднагарро низ фатҳ кард ва Деҳлию Аграро пойтахти давлатдории Темуриёни Ҳинд қарор дод. Акбар бо давлатҳои ҳамсояи худ, аз қабили [[Сафавиҳо]]и [[Эрон]] робитаи дӯстона барқарор намуд; ҳамчунин бо Убайдуллохон (хони шайбониёни ӯзбек) низ муносибатҳои ҳасана ба даст овард; дар аҳди ӯ байни Темуриёни Ҳинд ва давлатдории [[Туркия]]и [[Усмонӣ]] дар мавриди хатари муштарак (ҳузури португалиягиҳо дар [[Уқёнуси]] [[Ҳинд]] ва ноҳияҳои соҳилӣ) паймонҳои ҷиддӣ баста шуданд.