«Ганҷи корвон» (форсӣ: گنج کاروان‎):

  1. Суруду оҳанги қадимии мавсимиву маросимии форс-тоҷик, ки дар аҳди Сосониён Борбад тасниф кардааст. Оҳангу суруди хосса дар силсилаи сурудҳои «Хусравонӣ»-и Борбади Марвазӣ буда, дар рӯзи пардабардории Хусрави Парвиз аз ҳафт кохи пуршукӯҳ тасниф ва иҷро шудааст. Ин суруд аз лаҳнҳои сигонаи Борбад буда, ба силсилаи «Хусравонӣ»-и ӯ дохил мешавад.
  2. Гӯшаи созӣ дар таркиби парда (мақом)-и «Рост»-и «Дувоздаҳмақом» (асрҳои 12-13). Дар осори адабиву мусиқии асрҳои баъдӣ ба унвони шохаи созиву овозӣ дар маҷмӯи мақомҳо зикр нагардидааст.

Адабиёт

вироиш
  • Энциклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик. Ҷ. 1. Д., 1988;
  • Борбаднома. Д., 1989; Нағмаи ниёкон. Д., 1989;
  • Раҷабов А. Эҷод ва иҷрои мусиқӣ дар садаҳои IV—VII. Д., 2011;
  • فرهنگ آنندراج. کلکته٬ ١۸۸٧؛ برهان قاطع.٬ نول کشور٬ ١۸۸۹؛
  • رضاقلی خان هدایت. مجمع الفصحا. چاپ سنگی. ١۸۹٧؛
  • ابومنصور ابن طاهر ابن زیله. کتاب الکافی الموسیقی. بغداد، ١۹۶۴؛
  • ابن خوردادبه. کتاب اللهو و الملا هی. بیروت، ١۹٥٧؛
  • محمد علی امام ششتری.٬ شعر و موسیقی و ساز و آواز در ادبیات فارسی. تهران٬ ١٣۴۶ هـ. ش؛
  • نصرت الله حدادی. فرهنگنامة موسیقی ایران. تهران٬ ١٣٧۶هـ. ش.؛
  • مهدئ ستایشگر. واژه نامۀ موسیقی ایران زمین٬ جلد 1. تهران، ١٣۸١ هـ. ش.ر

Сарчашма

вироиш