Генрих Графтио
Ге́нрих О́сипович Гра́фтио (14 [26] декабр 1869[1], Daugavpils[d], Vitebsk Governorate[d] — 30 апрел 1949[2], Санкт-Петербург[2]) — олим ва муҳандис-энергетики шӯравӣ, академики АИ ИҶШС (1932).
 | |
| Таърихи таваллуд | 14 (26) декабр 1869[1] |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 30 апрел 1949[2] (79 сол) |
| Маҳалли даргузашт | |
| Кишвар | |
| Фазои илмӣ | power engineering[d] |
| Ҷойҳои кор | |
| Алма-матер | |
| Ҷоизаҳо |
  |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
.svg){kind=small}
Зиндагинма
вироишХатмкардаи факултаи физика ва математикаи Донишгоҳи Новороссийск дар Одесса (1892) ва Институти муҳандисони роҳҳои нақлиёти Петербург (1896). Солҳои 1900-17 дар таҳияи лоиҳа ва сохтмони р. о., инчунин трамвай дар Санкт-Петербург саҳм гузошта, лоиҳаҳои бо барқ таъмин кардани роҳҳои оҳани Қрим ва Закавказия (Моварои Қафқоз), лоиҳаи НБО-ро дар дарёҳои Вуокса, Волхов (1905—1915) ва ғ. тартиб дод. Аз соли 1907 омӯзгор, аз 1921 профессори Институти электротехникии Петербург (Ленинград) буд. Генрих Графтио ба сохтмони НБО-ҳои Волхов (1905—1915) ва Нижнесвирск роҳбарӣ карда, дар таҳияи нақшаи ГОЭЛРО ширкат варзидааст. Солҳои 1938−1945 нозири Кумитаи сохтмони неругоҳҳои Комиссариати халқии неругоҳҳои барқии ИҶШС буд. Дар давраи ҶБВ (1941—1945) доир ба инкишофи ҳидроэнергетикаи (барқи обии) минтақаҳои азнавбарқароргардидаи мамлакат ва барқарор кардани НБО-ҳои Днепр ва Нижнесвирск фаъолият намудааст. Муаллифи як қатор асарҳои илмӣ дар соҳаи нақлиёти р. о. ва ҳидроэнергетика.
Ҷоизаҳо
вироишБо орденҳои Ленин ва Байрақи Сурхи Меҳнат сарфароз гаштааст. НБО-и Нижнесвирск ба номи Генрих Графтио гузошта шудааст.
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #142333883 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Графтио Генрих Осипович // Большая советская энциклопедия (рус.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
Сарчашма
вироиш- Графтио Генрих Осипович // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.