Гоҳшумории Табарӣ/Тапурӣ (Мозандаронӣ) — як навъи солшуморӣ аст, ки дар он сол ба 365 рӯз баробар буда, дувоздаҳ моҳи 30-рӯзаро дар бар мегирад. [1]

Оғози соли Табарӣ 133 соли пеш аз ҳиҷрӣ ба замони подшоҳии Сосонии Қобод ва ба ҳокими Табаристон расидани писараш Ковус рост меояд.

Таърих

вироиш

Дувоздаҳ моҳи сӣ рӯз ба сесаду шаст рӯз баробар мешавад, панҷ рӯзи зиёдатӣ ҳисоб карда намешавад. Панҷ рӯзи изофаи ҳар сол Питек номида мешавад ва ба охири сол илова карда мешавад. Сокинон кушиш мекунанд, ки ин панҷ рӯзро дар оғӯши табиат дам гиранд. Рӯзи шашуми изофаи солҳои кабиса Шишeк номида мешавад. [2]

Соли Табарӣ аз Фардинаи мо (август) оғоз шуда, бо Наврӯзи мо (июл) ба охир мерасад.

Он чи ки имрӯз маълум аст, тибқи ҳисобҳои Насруллоҳи Ҳуманд, ибтидои он бостонӣ буда, ба 2 августи 133 соли пеш аз ҳиҷрӣ баробар аст, ки бо салтанати Сосонии Қубод ва ҳукмронии писараш Ковус ба унвони Табаристон рост меояд.

[1]

Моҳҳо ва соли Табарӣ

вироиш
Моҳҳои табар
1 - Фардина Ма (Сио Ма)
2- Кречаи мо
3- ҳара Ма (Хара Ма)
4 т
5- Малара Ма (Мардал Ма)
6 — Шарвинаи мо
7- мера мa
8- Oнa мa
"Шишек"


</br> "Питек"
9- Аркa мa
10 - дe мa
11- Ваҳамaнa мa
12- Наврӯзи мо (Иди мо)

Фаслҳои Табарӣ

вироиш
Не English Забони табарӣ (Мозандаронӣ) Талаффуз бо забони табарӣ (забони мозандаронӣ) бо овоз
1 Spring Wehär Вехар
2 Summer Tawessen тавессун
3 Fall Paiyiz/Paiyij
4 Winter Zimessun Земессун

Иқтибосҳо

вироиш

Пайванди беруна

вироиш
  1. 1.0 1.1 سالنامه کشور ایران. محمدرضا میرزا زمانی. ۱۳۲۹ خورشیدی
  2. سیمای میراث فرهنگی مازندران.