Го Си
Го Си (чинии 郭熙, пинйин: Guō Xī; 1020[1][2][3][…], шаҳристони Вен[d], Дудмони Сунг[d] — 1090[1][2][3][…], Койфенг[d], Jingji[d]) — рассоми манзаранигори чинии даврони Сунг, узви академияи Койфенг.
| Таърихи таваллуд | 1020[1][2][3][…] |
|---|---|
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт | 1090[1][2][3][…] |
| Маҳалли даргузашт | |
| Мамлакат: | |
| Жанр | наққошии манзара[d] |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Осори ӯ, ки бо туши сиёҳ дар рӯи руқъаҳои абрешимӣ кашида шудаанд, бо возеҳияти хатҳо, таваҷҷуҳ ба ҷузъиёт фарқ мекунанд («Оғози баҳор»). Табиати рӯҳбахш дар асарҳои Го Си муҳташаму олӣ тасвир шудааст ва инсон дар онҳо нақши тобеъро иҷро мекунад. Муаллифи рисолаҳо оид ба наққошӣ (то замони мо танҳо як рисолаи ӯ — «Паёми олии бешаҳо ва ҷӯйборҳо» расидааст), ки дар онҳо қоидаҳои асосии сохтори перспективии манзараҳоро мухтасар ифода карда, ҳамчунин дар бораи мазмуни ғоявии наққошӣ ва нақши иҷтимоии рассом андеша рондааст.
Эзоҳ
вироишСарчашма
вироиш- Го Си // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.