Дарвеш Мақсуд
Дарвеш Мақсуд (форсӣ: درویش مقصود; 1465, Бухоро — 1565, ҳамон ҷо) — шоир ва нависандаи форс-тоҷик.
Таърихи таваллуд: | 1465 |
---|---|
Зодгоҳ: | |
Таърихи даргузашт: | 1565 |
Навъи фаъолият: | шоир |
Зиндагинома
вироишАз аҳли ҳунар буда, муддате дар Ҳирот низ зистааст. Дарвеш Мақсуд бо Нисорӣ ва атрофиёни ӯ робитаҳои ҳасана дошта, дар маҷлисҳои онҳо ширкат меварзидааст. Дар «Музаккиру-л-аҳбоб» оварда шудааст, ки Дарвеш Мақсуд дар шеъргӯӣ маҳорат дошт ва нозукиҳои шеърро ба хубӣ пай мебурдааст. Ӯ латифаро хуб мегуфтааст. Дар латифҳояш, ки то ба мо расидаанд, носозиҳои замон ва ашхоси алоҳида фош шудаанд.
Ин абёт аз ӯст:
Эй дил, ғами ёру нолаи зор хуш аст,
Хуни ҷигару дидаи хунбор хуш аст.
Ғайр аз ғами ёр ҳар чӣ ҳосил кардем,
Ҳосил ҳама ҳеч асту ғами ёр хуш аст!
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Дарвеш Мақсуд / У. Назиров // Ғ — Дироя. — Д. : СИЭМТ, 2016. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 5). — ISBN 978-99947-33-67-5.