Дев ё «Дева» форсӣ: دیو‎ — ҳамчун худоёни бадӣ дар матнҳои зардуштӣ тасвир шудаанд. Дар асотири халқҳои эронӣ, туркӣ, гурҷӣ, арманӣ, озарӣ ва диг. маъмул аст.

Дар асотири куҳани ҳиндувон, «Праҷа-пати» (Зарвон дар асотири эронӣ) Аҳура Маздо номи падари худоён аст, ки дар оғоз танҳо ба сар мебурдааст. Аҳура Маздо худоёну девон ё бино ба истилоҳи ҳиндӣ худ дар давраи «Бароҳамана»-ҳо, «Дева»-ҳо ва «Асура»-ҳоро офаридааст. «Дева»-ҳо, ки худоёнанд аз дами вай ва «Асура»-ҳо, ки девонанд, аз боди фурӯдини ӯ падид омадаанд.[1]

Дар асотири ҳиндӣ баракс Девҳо (санскр. देव — «рушноӣ») - ҳамчун худоёни рушноӣ, некӣ таҷасум карда шудаанд, ки боиси ҷудоии ҷамоати ҳинду эронӣ ва динӣ куҳан гаштааст.

Нигаред низ

вироиш

Манбаъ

вироиш
  1. Мероси хаттии бостон. Ҷ.I ва II. - Душанбе,2016, - 565с.