Деҳоти Мирзоҷон Ширинҷонов
(Тағйири масир аз Деҳоти Сохчарв)
Ҷамоати Ширинҷонов Мирзоҷон (то 2012 — ҷамоати Сохчарв[1]) — ҷамоати деҳотест дар ноҳияи Шуғнони Вилояти мухтори Кӯҳистони Бадахшони Тоҷикистон.
ҷамоати деҳот | |||
Деҳоти Ширинҷонов Мирзоҷон | |||
|
|||
38°22′23″ с. ш. 71°27′19″ в. д.HGЯO | |||
Кишвар | [[|]] | ||
Тобеъи | Ноҳияи Шуғнон | ||
Шомили | 1 деҳа | ||
Маркази маъмурӣ | Сохчарв | ||
Таърих ва ҷуғрофиё | |||
Вақти минтақавӣ | UTC+05:00 | ||
Аҳолӣ | |||
Аҳолӣ | 2452 нафар (2009) | ||
Миллият | тоҷикон | ||
Мазҳаб | мусулмонон исмоилиҳо | ||
Забони расмӣ | тоҷикӣ | ||
Шиносаҳои ададӣ | |||
Сарвожа | SH | ||
Рамзи ISO 3166-2 | TJ.BK.SH | ||
Коди телефон | +992 355 | ||
Нишонаи почта | 736100 | ||
Домени интернет | tj | ||
Коди мошинҳо | 04 TJ | ||
Парвандаҳо дар Викианбор |
Сохтори маъмурию ҳудудии деҳот
вироишИн зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Шароитҳои табиию иқлимӣ ва захираҳо
вироишИн зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Мардум
вироишИн зерсаҳифа ҳанӯз нонавишта аст. Мувофиқи фикри яке аз корбарони Википедиа, дар ин ҷо бояд мавзӯъи хусусии зерсаҳифа бошад. Шумо метавонед кӯмак расонед ва ин зерсаҳифаро эҷод кунед. |
Деҳоти ҷамоат
вироишДеҳоти Сохчарв | |||||||||||
Деҳот | Аҳолӣ | Деҳаҳо | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ширинҷонов Мирзоҷон | 2452 | Сохчарв [2] |
Эзоҳ
вироиш- ↑ Постановление Правительства Республики Таджикистан от 30 июня 2012 года, №326 "О ходатайстве Маджлиса народных депутатов Горно - Бадахшанской автономной области о переименовании некоторых населеных пунктов Рошткалинского, Ишкашимского, Шугнанского и Ванчского районов. www.adlia.tj. 26 феврали 2023 санҷида шуд.
- ↑ Феҳристи номи маҳалҳои Тоҷикистон. — Душанбе: Сарредаксияи илмии Энсиклопедияи Миллии Тоҷик, 2013. — 332 с.