Забони гуҷаротӣ
(Тағйири масир аз Забони гуҷаратӣ)
Гуҷаротӣ[3], ё забони гуҷаротӣ[4] (ગુજરાતી, gujarātī) — забони гуҷаротиҳо, яке аз забонҳои зергурӯҳи ҳиндуориёии ҷанубу ғарбии оилаи забонҳои ҳиндуаврупоӣ. Яке аз 23 забонҳои расмии Ҳиндустон, паҳншуда дар ғарби кишвар. Забони расмӣии иёлати Гуҷарот.
Номи қавмӣ | гуҷаротӣ ગુજરાતી |
---|---|
Кишварҳо | |
Шумораи умумии гӯишварон | |
Таснифот | |
Хат | Gujarati[d] |
Коди забонӣ | |
ГОСТ 7.75–97 | гуд 165 |
ISO 639-1 | gu |
ISO 639-2 | guj |
ISO 639-3 | guj |
WALS | guj |
Ethnologue | guj |
Linguasphere | 59-AAF-h |
ABS ASCL | 5202 |
IETF | gu |
Glottolog | guja1252 |
Ниг. низ: Лоиҳа:Забоншиносӣ |
Қаламрав ва саршумор
вироишЭзоҳ
вироиш- ↑ ScriptSource - India
- ↑ Ethnologue (ингл.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675
- ↑ М. В. Зарва. Русское словесное ударение.Словарь нарицательных имён. — Москва: ЭНАС, 2001.
- ↑ Русский орфографический словарь Российской академии наук / В. В. Лопатин. — 2001—2007.
Китобшиносӣ
вироиш- Савельева, Людмила Васильевна. Язык гуджарати. — М.: Наука, 1965. — 69 с.
- Гуджарати-русский словарь. В. В. Мамаева, под ред. Л. В. Савельевой. Москва, 1990.
- Cardona G. A Gujarati reference grammar. Phil., [1965].
- Mehta B.N. The modern Gujarati-English dictionary. Baroda, 1925.
- Trivedī K.P. Gujarātī bhāṣānum̃ bṛhad vyākaraṇ. Bombay, 1919.
Ин мақолаи хурд дар бораи яке аз забонҳои ҷаҳон аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. |