Зарар расонидан — оқибати молумулкӣ ё ғайримолумулкие, ки дар натиҷаи расонидани осеб ё несту нобуд намудани молумулк инчунин дар мавриди осеб дидани саломатӣ ва ҳаёти шаҳрванд ба амал меояд, дар илми ҳуқуқи гражданӣ зарар эътироф карда мешавад. Зарар ба моликият, амвол дар шакли кам кардани он, паСт намудани арзиши мол, нуқсон пайдо кардани намуди мол ва сифати он ва ё нобуд кардани он расонида мешавад. Аслан зарар расонидан маънои зидди қонун рафтор намуданро дорад. Шахси зараррасон зидди меъёрҳои ҳуқуқӣ амал намуда,ҳуқуқи субъективии шахсро вайрон мекунад. Аз ин рӯ, зарари расонидаи молумулкӣ ва ғайримолу мулкӣ бояд ҷуброн ва ё барқарор карда шавад. Баъзан дар натиҷаи рафтори қонунӣ ҳам мумкин аст зарар ба миён ояд. Дар чунин маврид агар рафтори шахс қонунӣ бошад, товони зарар рӯёнида намешавад.

Масалан, зараре, ки дар натиҷаи мудофиаи зарурӣ расонида шудааст. Агар байни зарари расонндашуда ва рафтори зидциқонунии шахси зараррасон алоқаи сабабӣ набошад, пас он шахсро ҷавобгар ҳисобидан мумкин нест. Дар ҳуқуқи гражданӣ гуноҳ яке аз шартҳои ҷавобгарӣ мебошад. Дар қонунгузории гражданӣ меъёри ҳуқуқие мавҷуд аст, ки мувофиқи он агар шахси зараррасон исбот намояд, ки дар зарари расонидашуда ӯ гуноҳ надорад, аз ҷуброни зарар оэод карда мешавад (қ.2 м. 1079 КГ)- Умуман дар ҳуқуқвайронкунии гражданӣ гуноҳ дар шакли беэҳтиётӣ бештар мавқеъ дорад.[1]

Нигаред низ

вироиш
  1. Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - С. 167