Зоҳиди Хуҷандӣ
Зоҳид (форсӣ: زاهد), Муҳаммадзоҳид ибни Муҳаммадраҷаби Хуҷандӣ (қарни XVIII — қарни XIX) — хаттот ва шоири форс-тоҷик.
Зиндагинома
вироишДар мадрасаи Бухоро таҳсили илм кардааст. Зоҳид дар навиштани ҳафт навъи хат: кӯфӣ, сулс, райҳон, зулф, риқоъ, тавқеъ ва настаълиқ маҳорати комил дошт. Ӯ тамоми умр дар мадрасаҳои Хуҷанд мударрисӣ карда, ба санъати хаттотӣ машғул буд. Асарҳои зиёди адибони пешин ва замонашро китобат кардааст. Яке аз асарҳои китобаткардаи Зоҳид рисолаи суфияи «Зоду-л-мусофирин»-и Рукнуддин Ҳусайн (1273—1329) мебошад, ки соли 1829 дар коғази маҳаллӣ бо хатти зебои настаълиқ анҷом додааст. Сарлавҳаҳои китоби мазкур бо ранги «ҷӯша» хеле зебову хоно навишта шудаанд.
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Зоҳид // Замин — Илля. — Д. : СИЭМТ, 2018. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 7). — ISBN 978-99947-33-89-9.