Ибни Манда

Ибни Манда, Абуабдуллоҳ Муҳаммад ибни Исҳоқи Исфаҳонӣ (форсӣ: ابو عبدالله محمد بن اسحاق بن محمد بن یحیی بن منده عبدی اصفهانی‎; 922, Исфаҳон — 1004) — муҳаддис, қории Қуръон ва фақеҳи ҳанафизмаҳаби форс-тоҷик, муаллифи «ал-Имон», «ат-Тавҳид» ва «Маърифату-с-саҳоба».

Ибни Манда
Таърихи таваллуд	922
Зодгоҳ	Исфаҳон, Эрон
Таърихи даргузашт	1005
Кишвар	Хилофати Аббосиён
Пеша	илоҳиётшинос, муҳаддис

Адабиёт

• Frye, ed. by R.N. (1975). The Cambridge history of Iran (Repr. ed.). London: Cambridge U.P. p. 471. ISBN 978-0-521-20093-6.  : |first1= has