Ибни Холуя (форсӣ: ابوعبداﷲ حسین بن احمد بن خالویه‎; асри X, Ҳамадон980[1][2]) — шоир, адиб, забонишоси арабинависи эронитабор, муаллифи «Иъроби-с-салосин сурату-м-мин Қуръон», «ал-Ҳуҷҷат фӣ-л-қироъату-л-сабъ», «Лайса фӣ-л-калому-л-араб» ва «Шарҳи девони Абулфавориси Ҳамадонӣ».

Ибни Холавайҳ
Таърихи таваллуд асри X
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 980[1][2]
Кишвар