Ибни Юнус
Абулҳасан Алӣ ибни Абдурраҳмон ибни Аҳмад ибни Юнус Садафии Мисрӣ (ар. أبوالحسن علي بن عبدالرحمن بن أحمد بن يونس الصدفي المصري) машҳур ба Ибни Юнус (ар. ابن يونس; тахм. тақрибан 950, Фустот[d], Қоҳира — 1009[1][2], Қоҳира) — аз машҳуртарин риёзидонон ва ахтаршиносони мусулмони мисрӣ.
| Ибни Юнус | |
|---|---|
| ар. ابن يونس | |
| Таърихи таваллуд: | тахм. тақрибан 950 |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 1009[1][2] |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Кишвар: | |
| Фазои илмӣ: | ахтаршиносӣ ва риёзиёт |
ТаълифотВироиш
Асари умдаи ӯ «Зиҷу-л-ҳокими-л-кабир» ном дорад ва дигар китобҳояш иборатанд аз: «ал-Таъдили-л-ҳикам» ва рисолаи «Фӣ тариқи истихроҷи хатти нисфу-л-анҳор». Ӯ, ки дар ахтаршиносии куравӣ ба камол даст ёфта буд, қисмате аз маҷмӯаи ҷадовили нуҷумии куравӣ барои таъйини вақтро низ ҳисоб карда, ки то садаи XIX дар Миср ба кор мерафтааст.
ЭзоҳВироиш
- ↑ 1.0 1.1 Архив по истории математики Мактьютор
- ↑ 2.0 2.1 Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.